Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

For the Chief Musician. A Psalm of the sons of Korah. Hear this, all ye peoples; Give ear, all ye inhabitants of the world,

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Both low and high, Rich and poor together.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

My mouth shall speak wisdom; And the meditation of my heart shall be of understanding.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

I will incline mine ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Wherefore should I fear in the days of evil, When iniquity at my heels compasseth me about?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

They that trust in their wealth, And boast themselves in the multitude of their riches;

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

None [of them] can by any means redeem his brother, Nor give to God a ransom for him

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(For the redemption of their life is costly, And it faileth for ever),

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

That he should still live alway, That he should not see corruption.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

For he shall see it. Wise men die; The fool and the brutish alike perish, And leave their wealth to others.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Their inward thought is, [that] their houses [shall continue] for ever, [And] their dwelling-places to all generations; They call their lands after their own names.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

But man [being] in honor abideth not: He is like the beasts that perish.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

This their way is their folly: Yet after them men approve their sayings. (Selah)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

They are appointed as a flock for Sheol; Death shall be their shepherd: And the upright shall have dominion over them in the morning; And their beauty shall be for Sheol to consume, That there be no habitation for it. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

But God will redeem my soul from the power of Sheol; For he will receive me. (Selah) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Be not thou afraid when one is made rich, When the glory of his house is increased:

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

For when he dieth he shall carry nothing away; His glory shall not descend after him.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Though while he lived he blessed his soul (And men praise thee, when thou doest well to thyself),

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

He shall go to the generation of his fathers; They shall never see the light.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Man that is in honor, and understandeth not, Is like the beasts that perish.