Psalmet 36

1 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

Rödd syndarinnar talar í huga guðleysingjans og hvetur hann til vondra verka. Enginn guðsótti býr í hjarta hans.

2 Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

Syndin dregur hann á tálar, mistök hans verða augljós og menn hata hann.

3 Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

Svik og tál eru á vörum hans og hann er hættur að vera hygginn og breyta vel.

4 Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

Á nóttunni liggur hann í rúmi sínu og upphugsar svik, forðast ekki hið illa.

5 O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

Drottinn, miskunn þín er mikil eins og himinninn og trúfesti þín takmarkalaus.

6 Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

Réttlæti þitt er stöðugt eins og fjöllin. Dómar þínir hvíla á vísdómi, þeir vitna um mikilleik þinn líkt og úthöfin. Þú berð umhyggju fyrir mönnum og skepnum.

7 O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

Hversu dýrmæt er miskunn þín ó, Guð! Mennirnir leita skjóls í skugga vængja þinna.

8 ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

Þú nærir þá með krásum af borði þínu og lætur þá drekka úr lækjum unaðssemda þinna.

9 Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

Þú, Drottinn, ert uppspretta lífsins! í þínu ljósi sjáum við ljós.

10 Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

Lát miskunn þína haldast við þá sem þekkja þig og réttlæti þitt við þá sem hlýða þér og elska.

11 Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

Lát ekki fót hins hrokafulla troða á mér né hendur óguðlegra hrekja mig burt.

12 Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

Líttu á! Illgjörðamennirnir eru fallnir! Þeim hefur verið varpað um koll og þeir megna ekki að rísa upp aftur.