Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Начальнику хора. При появлении зари. Псалом Давида. Боже мой! Боже мой! для чего Ты оставил меня? Далеки от спасения моего слова вопля моего.

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Боже мой! я вопию днем, - и Ты не внемлешь мне, ночью, - и нет мне успокоения.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Но Ты, Святый, живешь среди славословий Израиля.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

На Тебя уповали отцы наши; уповали, и Ты избавлял их;

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

к Тебе взывали они, и были спасаемы; на Тебя уповали, и не оставались в стыде.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Я же червь, а не человек, поношение у людей и презрение в народе.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Все, видящие меня, ругаются надо мною, говорят устами, кивая головою:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

“он уповал на Господа; пусть избавит его, пусть спасет, если он угоден Ему”.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Но Ты извел меня из чрева, вложил в меня упование у грудей матери моей.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

На Тебя оставлен я от утробы; от чрева матери моей Ты - Бог мой.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Не удаляйся от меня, ибо скорбь близка, а помощника нет.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Множество тельцов обступили меня; тучные Васанские окружили меня,

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

раскрыли на меня пасть свою, как лев, алчущий добычи и рыкающий.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Я пролился, как вода; все кости мои рассыпались; сердце мое сделалось, как воск, растаяло посреди внутренности моей.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Сила моя иссохла, как черепок; язык мой прильнул к гортани моей, и Ты свел меня к персти смертной.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Ибо псы окружили меня, скопище злых обступило меня, пронзили руки мои и ноги мои.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Можно было бы перечесть все кости мои; а они смотрят и делают из меня зрелище;

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

делят ризы мои между собою и об одежде моей бросают жребий.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Но Ты, Господи, не удаляйся от меня; сила моя! поспеши на помощь мне;

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

избавь от меча душу мою и от псов одинокую мою;

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов, услышав, избавь меня.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Буду возвещать имя Твое братьям моим, посреди собрания восхвалять Тебя.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Боящиеся Господа! восхвалите Его. Все семя Иакова! прославь Его. Да благоговеет пред Ним все семя Израиля,

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

ибо Он не презрел и не пренебрег скорби страждущего, не скрыл от него лица Своего, но услышал его, когда сей воззвал к Нему.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

О Тебе хвала моя в собрании великом; воздам обеты мои пред боящимися Его.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Да едят бедные и насыщаются; да восхвалят Господа ищущие Его; да живут сердца ваши во веки!

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Вспомнят, и обратятся к Господу все концы земли, и поклонятся пред Тобою все племена язычников,

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

ибо Господне есть царство, и Он - Владыка над народами.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Будут есть и поклоняться все тучные земли; преклонятся пред Ним все нисходящие в персть и не могущие сохранить жизни своей.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

Потомство мое будет служить Ему, и будет называться Господним вовек:

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

придут и будут возвещать правду Его людям, которые родятся, что сотворил Господь.