Psalmet 120

1 Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

2 O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

3 Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

4 Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

5 I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

6 Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

7 Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.

Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.