Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

In finem, Psalmus David.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Cum iudicatur, exeat condemnatus. et oratio eius fiat in peccatum.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Scrutetur fœnerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper præcingitur.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua. Libera me

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustæ.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac secundum misericordiam tuam.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Et sciant quia manus tua hæc: et tu Domine fecisti eam.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus lætabitur.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.