Psalmet 108
1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.
Canticum Psalmi ipsi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.
2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.
Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.
3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.
Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.
4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.
Quia magna est super cælos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:
5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,
Exaltare super cælos Deus, et super omnem terram gloria tua:
6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.
ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:
7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.
Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.
8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;
Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:
9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.
Moab lebes spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ amici facti sunt.
10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?
Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?
12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.
Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.
In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.
