Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
