Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Mar ne kliče modrost? In razumevanje [ne] dviguje svojega glasu?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Stoji na vrhu visokih krajev, ob poti, na krajih steza.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Kliče pri velikih vratih, pri mestnem vhodu, pri vstopanju, pri vratih.

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

Vam, oh možje, kličem in moj glas je k človeškim sinovom.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Oh vi preprosti, razumite modrost, in vi bedaki, bodite razumevajočega srca.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Poslušajte, kajti govorila bom o odličnih stvareh in odpiranje mojih ustnic bodo prave stvari.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Kajti moja usta bodo govorila resnico, zlobnost pa je mojim ustnicam ogabnost.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Vse besede mojih ust so v pravičnosti, v njih ni ničesar kljubovalnega ali sprevrženega.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

So čisto preproste tistemu, ki razume in pravilne tem, ki najdejo spoznanje.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Sprejmite moje poučevanje in ne srebra in spoznanje raje kakor izbrano zlato.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Kajti modrost je boljša kakor rubini in vse stvari, ki se lahko želijo, se ne morejo primerjati k njej.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Jaz, modrost, prebivam z razumnostjo, odkrivam spoznanje razumnih domiselnosti.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Gospodov strah je sovražiti zlo. Ponos, aroganco, zlobno pot in kljubovalna usta sovražim.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Nasvet je moj in zdrava modrost. Jaz sem razumevanje, jaz imam moč.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Po meni kraljujejo kralji in princi odrejajo pravico.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Po meni vladajo princi in plemiči, celó vsi zemeljski sodniki.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ljubim tiste, ki me ljubijo in tisti, ki me iščejo zgodaj, me bodo našli.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Bogastva in čast sta z menoj; da, trajna bogastva in pravičnost.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Moj sad je boljši kakor zlato; da, kakor čisto zlato in moje poplačilo kakor izbrano srebro.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Vodim po poti pravičnosti, po sredi stezá sodbe,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

da lahko povzročim tistim, ki me ljubijo, da podedujejo imetje in jaz bom napolnila njihove zaklade.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Gospod me je imel v lasti od začetka svoje poti, pred svojimi deli od davnine.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Bila sem postavljena od večnosti, od začetka ali preden je bila zemlja.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Ko tam ni bilo globin, sem bila rojena, ko tam ni bilo studencev, obilnih z vodo.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Preden so bile gore nameščene, pred hribi sem bila rojena,

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

medtem ko še ni naredil zemlje niti polj niti najvišjega dela iz prahu sveta.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Ko je pripravljal nebo, sem bila tam, ko je postavil obod na obličju globine,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

ko je zgoraj osnoval oblake, ko je utrdil studence globin,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

ko je morju dal svoj odlok, da vode ne bodo prekoračile njegove zapovedi, ko je določil temelje zemlje,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

tedaj sem bila poleg njega, kakor nekdo vzgojen z njim in dnevno sem bila njegovo veselje, vedno radostna pred njim,

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

radostna na naseljivem delu njegovega zemeljskega [kroga] in moja veselja so bila s človeškimi sinovi.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Zdaj mi torej prisluhnite, oh vi otroci, kajti blagoslovljeni so tisti, ki se drže mojih poti.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Poslušajte poučevanje, bodite modri in tega ne zavrnite.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Blagoslovljen je človek, ki me posluša, ki dnevno bedi pri mojih velikih vratih, ki čaka pri podbojih mojih vrat.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Kajti kdor me najde, najde življenje in dosegel bo naklonjenost od Gospoda.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Toda kdor zoper mene greši, škodi svoji lastni duši. Vsi tisti, ki me sovražijo, ljubijo smrt.