Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Мій сину, на мудрість мою уважа́й, нахили своє ухо до мого розуму,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
щоб розважність ти міг стерегти́, а пізна́ння — хай у́ста твої стережу́ть!
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Бо кра́пають со́лодощ губи блудни́ці, а у́ста її від оливи масні́ші,
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
та гірки́й їй кінець, мов поли́н, гострий, як меч обосі́чний, —
її ноги до смерти спускаються, шео́лу тримаються кроки її! (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Вона путь життя не урі́внює, її стежки непевні, і цього не знає вона.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Тож тепер, мої діти, мене ви послухайте, не відхо́дьте від слів моїх уст:
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
віддали́ ти від неї дорогу свою, і не зближа́йсь до дверей її дому,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
щоб слави своєї ти іншим не дав, а роки свої — для жорстокого,
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
щоб чужі не наси́тились сили твоєї й маєтку твого́ в чужім домі!
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
І будеш стогнати при своєму кінці́, як знемо́жеться тіло твоє й твої сили,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
і скажеш: „Як нена́видів я те напу́чування, а карта́ння те серце моє відкидало!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
І не слухав я голосу своїх учителі́в, і уха свого не схиля́в до наставників.
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Тро́хи не був я при кожному злому, в сере́дині збору й громади!“
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Пий воду з криниці своєї, і теку́че з свого коло́дязя:
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
чи ж мають на вулицю вилиті бути джере́ла твої, а на площі — потоки твоєї води? —
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Нехай вони будуть для тебе, для тебе самого, а не для чужих із тобою!
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Хай твоє джерело́ буде благослове́нне, і радій через жінку твоїх юних літ, —
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
вона ла́ня любовна та се́рна прекрасна, її пе́рса напоять тебе кожноча́сно, — впивайся ж наза́вжди коха́нням її!
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
І на́що, мій сину, ти маєш впиватись блудни́цею, і на́що ти бу́деш приго́ртати груди чужи́нки?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Бож перед очима Господніми всі дороги люди́ни, і стежки́ її всі Він рівняє:
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
власні провини безбожного схо́плять його, і поворо́ззям свого гріха буде зв'я́заний він,
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
помиратиме він без напу́чування, і буде блукати в великій глупо́ті своїй!
