Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Сине мој, слушај мудрост моју, к разуму мом пригни ухо своје,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Да се држиш разборитости, и усне твоје да хране знање.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Јер с усана туђе жене капље мед, и грло јој је мекше од уља;
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Али јој је последак горак као пелен, оштар као мач с обе стране оштар.
Ноге јој силазе к смрти, до пакла допиру кораци њени. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Да не би мерио пут животни, савијају се стазе њене да не знаш.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Зато, децо, послушајте мене, и не одступајте од речи уста мојих.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Нека је далеко од ње пут твој, и не приближуј се к вратима куће њене,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Да не би дао другима славе своје и година својих немилостивоме,
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Да се не би туђинци наситили твог блага и труд твој да не би био у туђој кући,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
И да не ридаш на послетку, кад се строши месо твоје и тело твоје,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
И кажеш: Како мрзих на наставу, и како срце моје презира карање!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
И не послушах глас учитеља својих, и не пригнух уха свог к онима који ме учаху!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Умало не западох у свако зло усред збора и скупштине.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Пиј воду из свог студенца и што тече из твог извора.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Нека се разливају твоји извори на поље, и потоци по улицама.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Имај их сам за се, а не туђин с тобом.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Благословен да је извор твој, и весели се женом младости своје;
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Нека ти је као кошута мила и као срна љупка; дојке њене нека те опијају у свако доба, у љубави њеној посрћи једнако.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
А зашто би, сине, посртао за туђинком и голио недра туђој,
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Кад су пред очима Господу путеви свачији, и мери све стазе његове?
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Безбожника ће ухватити његова безакоња, и у ужа греха својих заплешће се;
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Умреће без наставе, и од мноштва лудости своје лутаће.
