Fjalët e urta 3
1 Biri im, mos harro mësimet e mia dhe zemra jote le të ruajë urdhërimet e mia,
Min son, förgät icke min lag, och ditt hjerta behålle min bud;
2 sepse do të të shtohen ditë të gjata, vite jete dhe paqeje.
Ty de skola skaffa dig långt lif, och god år, och frid.
3 Mirësia dhe e vërteta mos të lënçin kurrë; lidhi rreth qafës, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate;
Nåd och trohet skola icke förlåta dig. Häng dem på din hals, och skrif dem uti dins hjertas taflo;
4 do të gjesh kështu hir dhe arsye në sytë e Perëndisë dhe të njerëzve.
Så skall du finna ynnest och klokhet, den Gudi och menniskom täck är.
5 Ki besim tek Zoti me gjithë zemër dhe mos u mbështet në gjykimin tënd;
Förlåt dig på Herran af allt hjerta, och förlåt dig icke uppå ditt förstånd;
6 pranoje në të gjitha rrugët e tua, dhe ai do të drejtojë shtigjet e tua.
Utan tänk uppå honom i allom dinom vägom, så skall han föra dig rätt.
7 Mos e mbaj veten të ditur në sytë e tu, ki frikë nga Zoti dhe hiq dorë nga e keqja;
Låt dig icke tycka att du äst vis, utan frukta Herran, och vik ifrå det ondt är.
8 kjo do të jetë shërim për nervat e tua dhe freskim për kockat e tua.
Det skall vara dinom nafla helsosamt, och vederqvicka din ben.
9 Ndero Zotin me pasurinë tënde dhe me prodhimet e para të çdo të ardhure që ke;
Hedra Herran af dina ägodelar, och af all dins årsväxts förstling;
10 hambarët e tu të grurit do të jenë plot e përplot dhe vozat e tua do të gufojnë me musht.
Så skola dina lador fulla varda, och dine presser med must öfverflyta.
11 Biri im, mos e përçmo ndëshkimin e Zotit dhe mos urre qortimin e tij,
Min son, förkasta icke Herrans tuktan, och var icke otålig, då han straffar;
12 sepse Zoti qorton atë që do, si një baba djalin që atij i pëlqen.
Ty hvilken Herren älskar, honom straffar han, och hafver ett behag till honom, såsom en fader till sonen.
13 Lum ai njeri që ka gjetur diturinë dhe njeriu që ka përftuar arsyen.
Säll är den menniska, som vishet finner, och den menniska, hvilko förstånd tillflyter.
14 Sepse fitimi i tij është më i mirë se fitimi i argjendit dhe fryti i tij vlen më tepër se ari i kulluar.
Ty det är bättre hafva henne än silfver, och hennes frukt bättre än guld.
15 Ajo është më e çmuar se perlat dhe mbarë gjërat më të këndshme nuk mund të barazohen me të.
Hon är ädlare än perlor, och allt det du önska må, är henne icke likt.
16 Gjatësia e jetës është në të djathtë të saj, pasuria dhe lavdia në të majtë të saj.
Långt lif är på hennes högra hand, på hennes venstra är rikedom och ära.
17 Rrugët e saj janë rrugë të kënaqshme dhe në të tërë shtigjet e saj mbretëron paqja.
Hennes vägar äro lustige vägar, och alle hennes stigar äro frid.
18 Ajo është një dru i jetës për ata që e kapin dhe lum ata që mbahen fort atje.
Hon är lifsens trä allom dem som fatta henne; och salige äro de som hålla henne;
19 Me diturinë Zoti krijoi tokën dhe me zgjuarësinë i bëri të qëndrueshëm qiejtë.
Ty Herren hafver grundat jordena genom vishet, och genom sitt råd tillredt himmelen.
20 Me diturinë e tij u hapën humnerat dhe retë japin vesë.
Genom hans ord äro djupen åtskild, och skyarna med dagg drypande vordne.
21 Biri im, këto gjëra mos u largofshin kurrë nga sytë e tu. Mbaje diturinë dhe të menduarit.
Min son, låt henne icke ifrå din ögon vika, så skall du lyckosam och klok varda.
22 Ato do të jenë jetë për shpirtin tënd dhe një zbukurim në qafën tënde.
Det skall vara dine själs lif, och din mun skall täck vara.
23 Atëherë do të ecësh i sigurt në rrugën tënde dhe këmba jote nuk do të pengohet.
Då skall du på dinom väg säker vandra, att din fot icke stöter sig.
24 Kur do të biesh për të fjetur, nuk do të kesh frikë; po, do të biesh dhe gjumi yt do të jetë i ëmbël.
Lägger du dig, så skall du intet frukta dig, utan sofva sötliga;
25 Nuk do të druash llahtarën e papritur, as shkatërrimin e të pabesëve kur do të ndodhë,
Att du icke betorf frukta dig för hastig förskräckelse, eller för de ogudaktigas storm, då han kommer.
26 sepse Zoti do të jetë pranë teje dhe do të pengojë që këmba jote të kapet në ndonjë lak.
Ty Herren är din tröst; han bevarar din fot, att han icke fången varder.
27 Mos i refuzo të mirën atij që i takon, kur e ke në dorë ta bësh.
Neka dig icke att göra dem torftiga godt, om din hand af Gudi hafver magt sådant göra.
28 Mos i thuaj të afërmit tënd: “Shko dhe kthehu; do të të jap nesër”, kur e ke me vete gjënë e nevojshme.
Säg icke till din vän: Gack bort, och kom igen, i morgon vill jag gifva dig; der du dock det nu hafver.
29 Mos kurdis asnjë të keqe kundër të afërmit tënd, ndërsa ai banon me besim bashkë me ty.
Far icke efter att göra dinom vän ondt, den uppå god tro när dig bor.
30 Mos bëj padi kundër askujt pa shkak; po të jetë se nuk të ka bërë asnjë të keqe.
Kifva med ingom utan sak, om han dig intet ondt gjort hafver.
31 Mos ki zili njeriun e dhunshëm dhe mos zgjidh asnjë nga rrugët e tij,
Följ icke en vrång man efter, och utvälj ingen af hans vägar;
32 sepse Zoti e neverit njeriun e çoroditur, por këshilla e tij është për njerëzit e ndershëm.
Ty Herren stygges vid den affälliga, och hans hemlighet är när de fromma.
33 Mallkimi i Zotit është në shtëpinë e të pabesit, por ai bekon banesën e të drejtëve.
Uti dens ogudaktigas hus är Herrans förbannelse; men dens rättfärdigas hus varder välsignadt.
34 Me siguri ai tallet me tallësit, por i fal të përvuajturit.
Han skall bespotta de bespottare; men dem eländom skall han nåd gifva.
35 Njerëzit e urtë do të trashëgojnë lavdinë, por poshtërsia do të jetë trashëgimia e atyre që nuk kanë mend.
De vise skola ärfva äro; men om de galne än högt uppkomma, varda de likväl till skam.
