< Fjalët e urta 16 >

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.
Čovjek snuje u srcu, a od Jahve je što će jezik odgovoriti.
2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.
Čovjeku se svi njegovi putovi čine čisti, a Jahve ispituje duhove.
3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.
Prepusti Jahvi svoja djela, i tvoje će se namisli ostvariti.
4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.
Jahve je sve stvorio u svoju svrhu, pa i opakoga za dan zli.
5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.
Mrzak je Jahvi svatko ohola duha: takav zaista ne ostaje bez kazne.
6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.
Ljubavlju se i vjernošću pomiruje krivnja, i strahom se Gospodnjim uklanja zlo.
7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.
Kad su Jahvi mili putovi čovječji, i neprijatelje njegove miri s njim.
8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.
Bolje je malo s pravednošću nego veliki dohoci s nepravdom.
9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.
Srce čovječje smišlja svoj put, ali Jahve upravlja korake njegove.
10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.
Proročanstvo je na usnama kraljevim: u osudi se njegova usta neće ogriješiti.
11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.
Mjere i tezulje pripadaju Jahvi; njegovo su djelo i svi utezi.
12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.
Mrsko je kraljevima počiniti opačinu, jer se pravdom utvrđuje prijestolje.
13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.
Mile su kraljevima usne pravedne i oni ljube onog koji govori pravo.
14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.
Jarost je kraljeva vjesnik smrti ali je mudar čovjek ublaži.
15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.
U kraljevu je vedru licu život, i njegova je milost kao oblak s kišom proljetnom.
16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.
Probitačnije je steći mudrost nego zlato, i stjecati razbor dragocjenije je nego srebro.
17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.
Životni je put pravednih: kloniti se zla, i tko pazi na svoj put, čuva život svoj.
18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.
Pred slomom ide oholost i pred padom uznositost.
19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.
Bolje je biti krotak s poniznima nego dijeliti plijen s oholima.
20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.
Tko pazi na riječ, nalazi sreću, i tko se uzda u Jahvu, blago njemu.
21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.
Mudar srcem naziva se razumnim i prijazne usne uvećavaju znanje.
22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.
Izvor je životni razum onima koji ga imaju, a ludima je kazna njihova ludost.
23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.
Mudračev duh urazumljuje usta njegova, na usnama mu znanje umnožava.
24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.
Saće meda riječi su ljupke, slatke duši i lijek kostima.
25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.
Neki se put čini čovjeku prav, a na kraju vodi k smrti.
26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.
Radnikova glad radi za nj; jer ga tjeraju usta njegova.
27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.
Bezočnik pripravlja samo zlo i na usnama mu je oganj plameni.
28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.
Himben čovjek zameće svađu i klevetnik razdor među prijatelje.
29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.
Nasilnik zavodi bližnjega svoga i navodi ga na rđav put.
30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.
Tko očima namiguje, himbu smišlja, a tko usne stišće, već je smislio pakost.
31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.
Sijede su kose prekrasna kruna, nalaze se na putu pravednosti.
32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.
Tko se teško srdi, bolji je od junaka, i tko nad sobom vlada, bolji je od osvojitelja grada.
33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.
U krilo plašta baca se kocka, ali je od Jahve svaka odluka.

< Fjalët e urta 16 >