< Fjalët e urta 10 >

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.
Син мудрий — потіха для батька, а син нерозумний — то смуток для неньки його.
2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.
Не поможуть неправедні скарби, а справедливість від смерти визво́лює.
3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.
Не допустить Господь голодува́ти душу праведного, а набу́ток безбожників згине.
4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.
Ледача рука до убо́зтва веде, рука ж роботя́ща збагачує.
5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.
Хто літом збирає — син мудрий, хто ж дрімає в жнива́ — син безпутній.
6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.
Благослове́нства на голову праведного, а уста безбожним прикриє наси́льство.
7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.
Пам'ять про праведного — на благослове́ння, а йме́ння безбожних загине.
8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.
Заповіді мудросердий приймає, але́ дурногу́бий впаде́.
9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.
Хто в невинності ходить, той ходить безпечно, а хто кривить дороги свої, буде ви́явлений.
10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.
Хто оком моргає, той смуток дає, але дурногу́бий впаде́.
11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.
Уста праведного — то джерело життя, а уста безбожним прикриє насильство.
12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.
Нена́висть побуджує сва́рки, а любов покриває всі ви́ни.
13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.
В устах розумного мудрість знахо́диться, а різка — на спину безтя́много.
14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.
Прихо́вують мудрі знання́, а уста нерозумного — близькі́ до загибелі.
15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.
Маєток багатого — місто тверди́нне його, поги́біль убогих — їхні зли́дні.
16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.
Дорібок праведного — на життя, прибу́ток безбожного — в гріх.
17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.
Хто напу́чування стереже́ — той на сте́жці життя, а хто нехту́є карта́ння, той блу́дить.
18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.
Хто нена́висть ховає, в того губи брехли́ві, а хто на́клепи ширить, той дурнове́рхий.
19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.
Не бракує гріха в многомо́вності, а хто стримує губи свої, той розумний.
20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.
Язик праведного — то добі́рне срібло́, а розум безбожних — мізе́рний.
21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.
Пасу́ть багатьох губи праведного, безглузді ж умирають з неро́зуму.
22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.
Благослове́ння Господнє — воно збагачає, і сму́тку воно не прино́сить з собою.
23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.
Нешляхе́тне робити — заба́ва неві́гласа, а мудрість — люди́ні розумній.
24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.
Чого нечести́вий боїться, те при́йде на нього, а пра́гнення праведних спо́вняться.
25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.
Як буря, яка пронесе́ться, то й гине безбожний, а праведний має дові́чну осно́ву.
26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.
Як о́цет зубам, і як дим для оче́й, так лінивий для тих, хто його посилає.
27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.
Страх Господній примножує днів, а ро́ки безбожних вкоро́тяться.
28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.
Сподіва́ння для праведних — радість, а наді́я безбожних загине.
29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.
Дорога Господня — тверди́ня неви́нним, а заги́біль — злочинцям.
30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.
Повік праведний не захита́ється, а безбожники не поживуть на землі.
31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.
Уста праведного дають мудрість, а лукавий язик буде втятий.
32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.
Уста праведного уподо́бання знають, а уста безбожних — лука́вство.

< Fjalët e urta 10 >