Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

Filius sapiens laetificat patrem: filius vero stultus moestitia est matris suae.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit aestate, filius confusionis.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Sapiens corde praecepta suscipit: stultus caeditur labiis.

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Vena vitae, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

Via vitae, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

Expectatio iustorum laetitia: spes autem impiorum peribit.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Iustus in aeternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.