Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

Proverbi di Salomone. Un figliuol savio rallegra suo padre, ma un figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

I tesori d’empietà non giovano, ma la giustizia libera dalla morte.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

L’Eterno non permette che il giusto soffra la fame, ma respinge insoddisfatta l’avidità degli empi.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Chi lavora con mano pigra impoverisce, ma la mano dei diligenti fa arricchire.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

Chi raccoglie nella estate è un figliuolo prudente, ma chi dorme durante la raccolta è un figliuolo che fa vergogna.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Benedizioni vengono sul capo dei giusti, ma la violenza cuopre la bocca degli empi.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

La memoria del giusto e in benedizione, ma il nome degli empi marcisce.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Il savio di cuore accetta i precetti, ma lo stolto di labbra va in precipizio.

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

Chi cammina nella integrità cammina sicuro, ma chi va per vie tortuose sarà scoperto.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Chi ammicca con l’occhio cagiona dolore, e lo stolto di labbra va in precipizio.

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

La bocca del giusto è una fonte di vita, ma la bocca degli empi nasconde violenza.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

L’odio provoca liti, ma l’amore cuopre ogni fallo.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

Sulle labbra dell’uomo intelligente si trova la sapienza, ma il bastone è per il dosso di chi è privo di senno.

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

I savi tengono in serbo la scienza, ma la bocca dello stolto e una rovina imminente.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

I beni del ricco sono la sua città forte; la rovina de’ poveri è la loro povertà.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Il lavoro del giusto serve alla vita, le entrate dell’empio servono al peccato.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

Chi tien conto della correzione, segue il cammino della vita; ma chi non fa caso della riprensione si smarrisce.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Chi dissimula l’odio ha labbra bugiarde, e chi spande la calunnia è uno stolto.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

Nella moltitudine delle parole non manca la colpa, ma chi frena le sue labbra è prudente.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

La lingua del giusto è argento eletto; il cuore degli empi val poco.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Le labbra del giusto pascono molti, ma gli stolti muoiono per mancanza di senno.

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

Quel che fa ricchi è la benedizione dell’Eterno e il tormento che uno si dà non le aggiunge nulla.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

Commettere un delitto, per lo stolto, è come uno spasso; tale è la sapienza per l’uomo accorto.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

All’empio succede quello che teme, ma ai giusti è concesso quel che desiderano.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Come procella che passa, l’empio non è più, ma il giusto ha un fondamento eterno.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Come l’aceto ai denti e il fumo agli occhi, così è il pigro per chi lo manda.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

Il timor dell’Eterno accresce i giorni ma gli anni degli empi saranno accorciati.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

L’aspettazione dei giusti è letizia, ma la speranza degli empi perirà.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

La via dell’Eterno è una fortezza per l’uomo integro, ma una rovina per gli operatori d’iniquità.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Il giusto non sarà mai smosso, ma gli empi non abiteranno la terra.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

La bocca del giusto sgorga sapienza, ma la lingua perversa sarà soppressa.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Le labbra del giusto conoscono ciò che è grato, ma la bocca degli empi e piena di perversità.