Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

Salomos ordsprog. Viis søn glæder sin fader, tåbelig søn er sin moders sorg.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

Gudløsheds skatte gavner intet, men retfærd redder fra død.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

HERREN lader ej en retfærdig sulte, men gudløses attrå støder han fra sig.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Doven hånd skaber fattigdom, flittiges hånd gør rig.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

En klog søn samler om sommeren, en dårlig sover om høsten.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Velsignelse er for retfærdiges hoved, på uret gemmer gudløses mund.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

Den retfærdiges minde velsignes, gudløses navn smuldrer hen.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Den vise tager mod påbud, den brovtende dåre styrtes.

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

Hvo lydefrit vandrer, vandrer trygt; men hvo der går krogveje, ham går det ilde.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Blinker man med øjet, volder man ondt, den brovtende dåre styrtes.

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Den retfærdiges mund er en livsens kilde, på uret gemmer gudløses mund.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

Had vækker Splid, Kærlighed skjuler alle Synder.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

På den kloges Læber fnder man Visdom, Stok er til Ryg på Mand uden Vid.

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

De vise gemmer den indsigt, de har, Dårens Mund er truende Våde.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

Den riges Gods er hans faste Stad, Armod de ringes Våde.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Den retfærdiges Vinding tjener til Liv, den gudløses Indtægt til Synd.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

At vogte på Tugt er Vej til Livet, vild farer den, som viser Revselse fra sig.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Retfærdige Læber tier om Had, en Tåbe er den, der udspreder Rygter.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

Ved megen Tale undgås ej Brøde, klog er den, der vogter sin Mund.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv, gudløses Hjerte er intet værd.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Den retfærdiges Læber nærer mange, Dårerne dør af Mangel på Vid.

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

HERRENs Velsignelse, den gør rig, Slid og Slæb lægger intet til.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

For Tåben er Skændselsgerning en Leg, Visdom er Leg for Mand med Indsigt.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

Hvad en gudløs frygter, kommer over hans Hoved, hvad retfærdige ønsker, bliver dem givet.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Når Storm farer frem, er den gudløse borte, den retfærdige står på evig Grund.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Som Eddike for Tænder og Røg for Øjne så er den lade for dem, der sender ham.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

HERRENs Frygt lægger dage til, gudløses År kortes af.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

Retfærdige har Glæde i Vente, gudløses Håb vil briste.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

For lydefri Vandel er HERREN et Værn, men en Rædsel for Udådsmænd.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Den retfærdige rokkes aldrig, ikke skal gudløse bo i Landet.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

Den retfærdiges Mund bærer Visdoms Frugt, den falske Tunge udryddes.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Den retfærdiges Læber søger yndest, gudløses Mund bærer Falskheds Frugt.