< Filemonit 1 >

1 Pali, i burgosuri i Jezu Krishtit, dhe vëlla Timoteu, Filemonit të dashur dhe bashkëpunëtorit tonë,
Павел, ынтемницат ал луй Исус Христос, ши фрателе Тимотей кэтре пряюбитул Филимон, товарэшул ностру де лукру,
2 motrës Apfi, bashkëluftëtarit tonë Arkipit, dhe kishës që mblidhet në shtëpinë tënde:
кэтре сора Апфия ши кэтре Архип, товарэшул ностру де луптэ, ши кэтре Бисерика дин каса та:
3 hir dhe paqe mbi ju prej Perëndisë sonë, Atit, dhe Zotit Jezu Krisht.
Хар ши паче де ла Думнезеу, Татэл ностру, ши де ла Домнул Исус Христос!
4 E falënderoj Perëndinë tim, duke të kujtuar gjithnjë në lutjet e mia,
Мулцумеск тотдяуна Думнезеулуй меу орь де кыте орь ымь адук аминте де тине ын ругэчуниле меле,
5 sepse po dëgjoj për dashurinë tënde dhe për besimin që ke ndaj Zotit Jezu Krisht dhe ndaj gjithë shenjtorëve,
пентру кэ ам аузит деспре крединца пе каре о ай ын Домнул Исус ши драгостя фацэ де тоць сфинций.
6 që bashkësia e besimit tënd të bëhet e frytshme nëpërmjet njohjes së çdo të mire që është në ju për shkak të Jezu Krishtit.
Ыл рог ка ачастэ пэртэшие а та ла крединцэ сэ се арате прин фапте, каре сэ дя ла ивялэ тот бинеле че се фаче ынтре ной ын Христос.
7 Sepse ne patëm gëzim të madh dhe përdëllim nga dashuria jote, sepse me anën tënde, o vëlla, zemrat e shenjtorëve u përtërinë.
Ын адевэр, ам авут о маре букурие ши мынгыере пентру драгостя та, фииндкэ, фрате, инимиле сфинцилор ау фост ынвиорате прин тине.
8 Prandaj, edhe pse kam liri të plotë në Krishtin të të urdhëroj atë që duhet të bësh,
Де ачея, мэкар кэ ам тоатэ слобозения ын Христос сэ-ць порунческ че требуе сэ фачь,
9 më shumë më pëlqen të të lutem për dashurinë, kështu siç jam unë, Pali, plak dhe tashti edhe i burgosur i Jezu Krishtit;
вряу май деграбэ сэ-ць фак о ругэминте ын нумеле драгостей, еу, аша кум сунт, бэтрынул Павел, яр акум ынтемницат пентру Христос Исус.
10 të lutem për birin tim Onesim, që më lindi në prangat e mia,
Те рог пентру копилул меу пе каре л-ам нэскут ын ланцуриле меле, пентру Онисим,
11 i cili dikur s’kishte fare vlerë për ty, por që tani është shumë i vlefshëm për ty e për mua,
каре алтэ датэ ць-а фост нефолоситор, дар каре акум не ва фи фолоситор ши цие, ши мие.
12 të cilin ta dërgova përsëri; dhe ti prite atë, zemrën time.
Ци-л тримит ынапой пе ел, инима мя.
13 Do të desha ta mbaja pranë vetes që të më shërbente në vendin tënd në prangat për shkak të ungjillit;
Аш фи дорит сэ-л цин ла мине, ка сэ-мь служяскэ ын локул тэу кыт сунт ын ланцурь пентру Евангелие.
14 por nuk desha të bëja asgjë pa mendjen tënde që e mira të cilën do të bësh të mos jetë nga detyrimi, por me dashje.
Дар н-ам врут сэ фак нимик фэрэ ынвоиря та, пентру ка бинеле пе каре ми-л фачь сэ ну фие силит, чи де бунэвое.
15 Sepse ndoshta për këtë arsye qe ndarë prej teje për pak kohë, që ta kesh atë përgjithmonë, (aiōnios g166)
Поате кэ ел а фост деспэрцит де тине пентру о време токмай ка сэ-л ай пентру вешничие, (aiōnios g166)
16 por jo më si skllav, por shumë më tepër se skllav, vëlla të dashur, sidomos për mua, por aq më tepër për ty si sipas mishit, ashtu dhe në Zotin.
дар ну ка пе ун роб, чи мулт май пресус декыт пе ун роб: ка пе ун фрате пряюбит май алес де мине ши ку атыт май мулт де тине, фие ын кип фиреск, фие ын Домнул!
17 në qoftë se ti, pra, më konsideron shok, prite si të isha vetë!
Дакэ мэ сокотешть дар ка приетен ал тэу, примеште-л ка пе мине ынсумь.
18 Dhe në qoftë se të ka bërë ndonjë padrejtësi ose të ka ndonjë detyrim, m’i ngarko mua.
Ши дакэ ць-а адус врео вэтэмаре сау ыць есте датор ку чева, пуне ачаста ын сокотяла мя.
19 Unë, Pali, i shkrova me dorën time. Unë vetë do të paguaj; që të mos them se ti më detyrohesh edhe veten tënde!
Еу, Павел, „вой плэти” – скриу ку мына мя – ка сэ ну-ць зик кэ ту ынсуць те даторезь мие.
20 Po, vëlla, ma bëj këtë nder në Perëndinë! Ma përtëri zemrën në Perëndinë!
Да, фрате, фэ-мь бинеле ачеста ын Домнул ши ынвиорязэ-мь инима ын Христос!
21 Të shkrova me plotbesim se do të më dëgjosh, sepse e di se ti do të bësh edhe më shumë nga sa po të them.
Ць-ам скрис бизуит пе аскултаря та ши штиу кэ вей фаче кяр май мулт декыт ыць зик.
22 Më përgatit njëkohësht një vend për të ndenjur, sepse shpresoj se, për hir të lutjeve tuaja, do t’ju dhurohem përsëri.
Тотодатэ, прегэтеште-мь ун лок де гэздуире, кэч траг нэдежде сэ вэ фиу дэруит даторитэ ругэчунилор воастре.
23 Epafra, i burgosur bashkë me mua në Jezu Krishtin,
Епафрас, товарэшул меу де темницэ ын Христос Исус, ыць тримите сэнэтате;
24 Marku, Aristarku, Dema dhe Lluka, bashkëpunëtorët e mi, të bëjnë të fala.
тот аша ши Марку, Аристарх, Дима, Лука, товарэший мей де лукру.
25 Hiri i Zotit tonë Jezu Krisht qoftë me frymën tuaj. Amen.
Харул Домнулуй ностру Исус Христос сэ фие ку духул востру! Амин.

< Filemonit 1 >