Hebrenjve 1

1 Perëndia, mbasi u foli së lashti shumë herë dhe në shumë mënyra etërve me anë të profetëve,

Дупэ че а ворбит ын векиме пэринцилор ноштри прин пророчь, ын мулте рындурь ши ын мулте кипурь, Думнезеу,

2 së fundi, këto ditë na ka folur me anë të Birit, të cilin e bëri trashëgimtar të të gjitha gjërave, me anë të të cilit e krijoi dhe gjithësinë. (aiōn g165)

ла сфыршитул ачестор зиле, не-а ворбит прин Фиул, пе каре Л-а пус моштенитор ал тутурор лукрурилор ши прин каре а фэкут ши вякуриле. (aiōn g165)

3 Ai, duke qenë shkëlqimi i lavdisë së tij dhe vula e qenies së tij dhe duke i mbajtur të gjitha me fjalën e fuqisë së tij, mbasi e bëri vetë pastrimin nga mëkatet tona, u ul në të djathtën e Madhërisë në vendet e larta,

Ел, каре есте оглиндиря славей Луй ши ынтипэриря Фиинцей Луй ши каре цине тоате лукруриле ку Кувынтул путерий Луй, а фэкут курэциря пэкателор ши а шезут ла дряпта Мэририй, ын локуриле пряыналте,

4 edhe u bë aq më i lartë nga engjëjt, sa më të madhërueshëm se ata është emri që ai e trashëgoi.

ажунгынд ку атыт май пресус де ынӂерь, ку кыт а моштенит ун Нуме мулт май минунат декыт ал лор.

5 Sepse cilit nga engjëjt i tha ndonjë herë: “Ti je Biri im, sot më je lindur”? Edhe përsëri: “Unë do t’i jem Atë, dhe ai do të më jetë Bir”?

Кэч кэруя динтре ынӂерь а зис Ел вреодатэ: „Ту ешть Фиул Меу, астэзь Те-ам нэскут”? Ши ярэшь: „Еу Ый вой фи Татэ, ши Ел Ымь ва фи Фиу”?

6 Dhe akoma, kur ta shtjerë të Parëlindurin në botë, thotë: “Le ta adhurojnë të gjithë engjëjt e Perëndisë”.

Ши, кынд дуче ярэшь ын луме пе Чел Ынтый Нэскут, зиче: „Тоць ынӂерий луй Думнезеу сэ И се ынкине!”

7 Kurse për engjëjt thotë: “Engjëjt e vet ai i bën erëra, dhe shërbenjësit e tij flakë zjarri”;

Ши деспре ынӂерь зиче: „Дин вынтурь фаче ынӂерь ай Луй, ши динтр-о флакэрэ де фок, служиторь ай Луй”;

8 ndërsa për të Birin thotë: “Froni yt, o Perëndi është në shekuj të shekujve; skeptri i mbretërisë sate është skeptër drejtësie. (aiōn g165)

пе кынд Фиулуй Й-а зис: „Скаунул Тэу де домние, Думнезеуле, есте ын вечь де вечь; тоягул домнией Тале есте ун тояг де дрептате. (aiōn g165)

9 E ke dashur drejtësinë dhe e ke urryer paudhësinë; prandaj Perëndia, Perëndia yt, të vajosi me vaj gëzimi përmbi shokët e tu”.

Ту ай юбит неприхэниря ши ай урыт нелеӂюиря, де ачея, Думнезеуле, Думнезеул Тэу Те-а унс ку ун унтделемн де букурие май пресус декыт пе товарэший Тэй.”

10 Edhe: “Ti, o Perëndi, në krye themelove tokën dhe qiejt janë vepër e duarve të tu.

Ши ярэшь: „Ла ынчепут, Ту, Доамне, ай ынтемеят пэмынтул ши черуриле сунт лукраря мынилор Тале.

11 Ata do të prishen, por ti mbetesh; edhe të gjithë do të vjetrohen si rrobë,

Еле вор пери, дар Ту рэмый; тоате се вор ынвеки ка о хайнэ;

12 dhe ti do t’i mbështjellësh si një mantel edhe do të ndërrohen; por ti je po ai, dhe vitet e tua nuk do të shteren kurrë”.

ле вей фаче сул ка пе о манта ши вор фи скимбате, дар Ту ешть ачелашь ши аний Тэй ну се вор сфырши.”

13 Dhe cilit nga engjëjt i tha ndonjë herë: “Rri në të djathtën time, gjersa t’i vë armiqtë e tu shtroje të këmbëve të tua”?

Ши кэруя дин ынӂерь й-а зис Ел вреодатэ: „Шезь ла дряпта Мя пынэ вой пуне пе врэжмаший Тэй аштернут ал пичоарелор Тале”?

14 A nuk janë ata të gjithë frymëra shërbenjës, që dërgohen për të shërbyer për të mirën e atyre që kanë për të trashëguar shpëtimin?

Ну сунт оаре тоць духурь служитоаре тримисе сэ ындеплиняскэ о службэ пентру чей че вор моштени мынтуиря?