Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Ils allèrent de l'autre côté de la mer, dans le pays des Géraséniens.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Au moment même où il débarquait, vint à sa rencontre, sortant des sépulcres, un homme possédé d'un esprit impur.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Il faisait sa demeure dans les tombeaux, et personne ne pouvait plus le lier même avec une chaîne.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
Plusieurs fois on l’avait enchaîné; on lui avait mis les fers aux pieds; mais il avait rompu les chaînes et brisé les fers, et nul n'avait la force de s'en rendre maître.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Il ne cessait nuit et jour d'errer parmi les sépulcres et sur les montagnes, en jetant des cris et en se meurtrissant contre les rochers.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
De loin, il aperçut Jésus; il courut se prosterner devant lui
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
et lui dit, en criant de toutes ses forces: «Qu'y a-t-il entre moi et toit, Jésus, Fils du Dieu Très-Haut? Au nom de Dieu, je t'en conjure, ne me torture point.
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
(En effet, Jésus lui disait: «Esprit impur, sors de cet homme.»)
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Puis il l'interrogea: «Quel est ton nom?» «Mon nom, répondit-il, est Légion, car nous sommes nombreux.»
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Et cette Légion le suppliait de ne pas l'expulser du pays.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Or il y avait là, paissant sur la montagne, un grand troupeau de pourceaux,
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
et les esprits impurs lui adressaient cette demande: «Envoie-nous dans ces pourceaux, afin que nous entrions en eux».
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Jésus le leur permit. Alors ils partirent et entrèrent dans les pourceaux, et, d'une course impétueuse, le troupeau se précipita dans la mer; il y en avait environ deux mille; ils se noyèrent dans les flots.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Les gardeurs prirent la fuite et allèrent répandre la nouvelle dans la ville et dans les campagnes. Les habitants vinrent voir ce qui s'était passé.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Ils s'approchèrent de Jésus et aperçurent assis, avec ses vêtements, et plein de bon sens, le démoniaque, celui, qui avait eu la Légion; cela leur fit peur.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Les témoins oculaires leur racontèrent ce qui était arrivé au démoniaque et aux pourceaux.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Les habitants prièrent alors Jésus de quitter leur pays.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Comme il montait dans la barque, l'homme qui avait été délivré des démons lui demanda la permission de rester avec lui.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Jésus n'y consentit pas, mais lui dit: «Va dans ta maison, vers les tiens; apprends-leur les grandes choses que le Seigneur t'a faites et comme il a eu pitié de toi.»
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Cet homme partit et se mit à publier dans la Décapole les grandes choses que Jésus lui avait faites, et tous étaient dans l'admiration.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Lorsque Jésus, ayant repassé l'eau dans la barque, fut de retour de l'autre côté, une foule considérable s'assembla autour de lui; et comme il était au bord de la mer,
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
arriva un chef de synagogue, du nom de Jaïrus, qui, en l'apercevant, alla se jeter à ses pieds
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
et lui adressa d'instantes prières: «Ma petite fille, lui dit-il, est à toute extrémité; viens, impose-lui les mains, afin qu'elle soit guérie et qu'elle vive.»
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Jésus partit avec lui, suivi d'une multitude nombreuse qui le pressait de tous côtés.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Or il y avait là une femme, malade d'une perte de sang depuis douze années;
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
elle avait beaucoup souffert entre les mains de plusieurs médecins; elle y avait dépensé tout son avoir et cela n'avait servi à rien; au contraire, son état avait plutôt empiré.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Elle avait entendu parler de Jésus, et venant dans la foule, par derrière, elle toucha son vêtement;
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
car elle disait: «Si seulement je touche ses vêtements, je serai guérie.»
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Immédiatement tarit la source du sang qu'elle perdait: elle sentit en son corps qu'elle était guérie de son infirmité;
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
et, en même temps, Jésus, ayant senti en lui-même la vertu qui sortait de lui, se retourna vers la foule et dit: «Qui a touché mes vêtements?»
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Ses disciples lui répondirent: «Tu vois la foule te presser de tous côtés et tu demandes: «Qui m'a touché?»
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Mais il regardait tout autour de lui pour voir celle qui avait fait cela.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Alors la femme, toute craintive et tremblante, ayant conscience de ce qui lui était arrivé, vint se jeter à ses pieds et lui dit toute la vérité.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Et lui, il lui dit: «Ma fille, ta foi t'a guérie; va en paix et sois délivrée de ton infirmité.»
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Il parlait encore lorsque survinrent des gens du chef de la synagogue: «Ta fille est morte, lui dirent-ils, pourquoi fatiguer davantage le maître?»
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Mais Jésus, sans tenir compte de cette parole, dit au chef de synagogue: «Ne crains point, crois seulement.»
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Puis il ne permit à personne de l'accompagner, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Ils arrivent à la maison du chef de synagogue. Là, Jésus a le spectacle de tout un tumulte de gens pleurant tout haut et poussant des cris.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Il entre et leur demande: «Pourquoi ce tumulte et ces pleurs? L'enfant n'est pas morte, mais elle dort.»
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Et on se moque de lui. Mais Jésus, faisant sortir tout le monde, ne prend avec lui que le père, la mère et les disciples qui l'accompagnaient; puis il entre là où était l'enfant.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Il lui saisit la main en disant: Talitha Koum, ce qui signifie: «Jeune fille, je te le dis, réveille-toi.»
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
La jeune fille se leva soudain et se mit à marcher; en effet, elle avait douze ans. Ils furent sur-le-champ frappés d'une profonde stupeur.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Il leur recommanda, expressément de n'en parler à personne; puis il dit de donner à manger à la jeune fille.
