Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Ils abordèrent à l'autre rive de la mer, dans le pays des Gadaréniens.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
A peine Jésus fut-il sorti de la barque, qu'un homme possédé d'un esprit impur vint au devant de lui.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Il sortait des sépulcres, dont il avait fait sa demeure. Personne ne pouvait plus le tenir attaché, même avec une chaîne;
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
car on l'avait souvent chargé de liens aux pieds, et de chaînes, et il avait brisé les chaînes, rompu les liens, de sorte que personne ne pouvait en être maître.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Il ne cessait, nuit et jour, dans les sépulcres et sur les montagnes, de pousser des cris et de se meurtrir avec des pierres.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Il courut vers Jésus, d'aussi loin qu'il l'aperçut, se prosterna devant lui,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
et, ayant poussé un cri, il dit d'une voix forte: «Qu'y a-t-il entre toi et moi, Jésus. Fils du Dieu Très-Haut? Je t'en conjure, au nom de Dieu, ne me tourmente pas.»
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Jésus, en effet, lui avait dit: «Esprit impur, sors de cet homme.»
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
— Quel est ton nom? lui demanda Jésus. Le démoniaque lui dit: «Mon nom est Légion, car nous sommes nombreux: »
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
et il le priait instamment de ne pas les envoyer hors du pays.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Or il y avait là, vers la montagne, un grand troupeau de pourceaux qui paissaient,
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
et les démons lui adressèrent cette prière: «Envoie-nous dans ces pourceaux, afin que nous y entrions.»
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Jésus le leur permit aussitôt. Et les esprits impurs étant sortis, entrèrent dans les pourceaux; et le troupeau, au nombre d'environ deux mille pourceaux, se rua du haut du précipice dans la mer, et s'y noya.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Ceux qui les gardaient s'enfuirent, et répandirent la nouvelle dans la ville et dans la campagne.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Beaucoup de gens allèrent voir ce qui était arrivé; ils vinrent vers Jésus, et virent le démoniaque, le même qui avait eu la légion, assis, vêtu et dans son bon sens; ce qui les remplit de frayeur.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Lorsque les témoins de ce fait leur eurent raconté comment les choses s'étaient passées pour le démoniaque, et ce qui concernait les pourceaux,
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
ils se mirent à supplier Jésus de s'éloigner de leur pays.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Comme Jésus entrait dans la barque, le démoniaque lui demanda la permission de rester avec lui.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Et Jésus ne le lui permit pas, mais il lui dit: «Va-t'en chez toi, vers les tiens, et rapporte-leur tout ce que le Seigneur a fait pour toi, et comme il a eu compassion de toi.»
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Il s'en alla et se mit à publier dans la Décapole tout ce que Jésus avait fait pour lui; et tout le monde en était étonné.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Quand Jésus eut regagné l'autre rive, dans la barque, une grande foule s'assembla près de lui. Il était au bord de la mer.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Alors vint un des chefs de la synagogue, nommé Jaïrus, qui, en le voyant, se jeta à ses pieds
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
et lui adressa cette instante prière: «Ma fille est à toute extrémité; viens lui imposer les mains, afin qu'elle soit guérie et qu'elle vive; »
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Jésus partit avec lui, et une grande foule le suivait et le pressait.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Une femme malade d'une hémorragie depuis douze ans,
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
qui avait beaucoup souffert entre les mains de plusieurs médecins, et qui, après avoir dépensé tout son bien, n'avait point été soulagée, mais avait vu plutôt son mal empirer,
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
ayant entendu parler de Jésus, vint se mêler à la foule et toucha par derrière son manteau;
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
car elle se disait: «Si je puis seulement toucher ses vêtements, je serai guérie.»
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Au même instant sa perte s'arrêta, et elle sentit dans son corps qu'elle était guérie de son infirmité.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
A l'instant aussi Jésus sentit intérieurement qu'une vertu était sortie de lui, et, se retournant au milieu de la foule, il dit: «Qui est-ce qui a touché mes vêtements?»
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Ses disciples lui dirent: «Tu vois que la foule te presse, et tu demandes qui t'a touché!»
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Et Jésus regardait tout autour de lui, pour voir celle qui l'avait touché.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
La femme effrayée et tremblante, sachant ce qui s'était passé en elle, vint se jeter à ses pieds, et lui dit toute la vérité.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Jésus lui dit: «Ma fille, ta foi t'a guérie; va en paix, et sois délivrée de ton infirmité.»
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Il parlait encore, lorsqu'on vint dire an chef de la synagogue: «Ta fille est morte; pourquoi fatiguer encore le maître?»
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Mais Jésus, sans s'arrêter à cette parole, dit tout de suite au chef de la synagogue: «Ne crains point, crois seulement.»
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Et il ne permit à personne de l'accompagner, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Quand ils furent arrivés à la maison du chef de la synagogue, Jésus entendit un grand bruit, des gens qui pleuraient et criaient beaucoup;
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
et, étant entré, il leur dit: «Pourquoi faites-vous ce bruit et pleurez-vous? L'enfant n'est pas morte, mais elle dort.»
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Et ils se moquèrent de lui. Mais, ayant fait sortir tout le monde, il prit avec lui le père de l'enfant, la mère et les disciples qui l'accompagnaient, et entra dans la chambre où était l'enfant;
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
puis, la saisissant par la main, il lui dit: «Talitha Koumi; » ce qui signifie: Jeune fille, je te le commande, lève-toi.
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
A l'instant la jeune fille se leva, et se mit à marcher, car elle avait douze ans; et les assistants furent dans un ravissement extrême.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Jésus leur enjoignit expressément de n'en parler à personne; et il dit qu'on donnât à manger à l'enfant.
