Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Jésus se mit de nouveau à enseigner au bord de la mer; et il s'assembla près de lui une si grande foule, qu'il entra et s'assit dans une barque, sur l'eau, et toute la foule était près de la mer, sur le rivage.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Il leur enseignait beaucoup de choses en paraboles, et leur disait dans son enseignement:
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
«Écoutez: Un semeur sortit pour semer;
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
et, comme il semait, il arriva qu'une partie de la semence tomba le long du chemin: les oiseaux vinrent et la mangèrent.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Une autre partie tomba sur un sol pierreux, où elle n'avait pas beaucoup de terre; elle leva aussitôt, parce que le sol n'avait pas de profondeur,
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
et, lorsque le soleil fut levé, elle fut brûlée, et sécha, faute de racines.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Une autre partie tomba parmi les épines: les épines crurent et l'étouffèrent; et elle ne donna point de fruit.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
Une autre partie tomba dans la bonne terre: elle donna un blé grand et bien développé, et rapporta jusqu’à trente, soixante et cent pour un.»
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Et il ajouta: «Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende.»
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Quand la foule se fut retirée, ceux qui entouraient Jésus avec les Douze, le questionnèrent sur les paraboles;
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
et il leur dit: «C'est à vous qu'a été donné le mystère du royaume de Dieu, mais pour eux, qui sont en dehors, tout se dit en paraboles,
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
afin qu'en regardant, ils regardent, et ne voient point, et qu'en entendant, ils entendent et ne comprennent point; de peur qu’ils ne se convertissent, et que leurs péchés ne soient pardonnés.»
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Et il ajouta: «Vous n'entendez pas cette parabole! comment donc comprendrez-vous toutes les autres?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Celui qui sème, sème la Parole.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Ceux qui reçoivent la semence le long du chemin, quand la Parole est semée, ce sont ceux qui l'ont à peine entendue, que Satan vient et enlève la Parole qui a été semée en eux.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
De même, ceux qui reçoivent la semence dans les endroits pierreux, ce sont ceux qui, dès qu'ils entendent la Parole, la reçoivent avec joie;
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
mais il n'y a point en eux de racines; ils sont sans consistance: qu'ensuite l'affliction ou la persécution survienne à cause de la Parole. elle est aussitôt pour eux une occasion de chute.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Autres sont ceux qui reçoivent, la semence parmi les épines: ce sont ceux qui entendent la Parole,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
et en qui les soucis du temps présent, la séduction des richesses et toutes les autres passions qui les envahissent, étouffent la Parole et la rendent infructueuse. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Enfin ceux qui ont reçu la semence dans la bonne terre, ce sont ceux qui entendent la Parole, la reçoivent et portent du fruit à raison de trente, de soixante et de cent pour un.»
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Et il ajouta: «Apporte-t-on la lampe, pour la mettre sous le boisseau ou sous le lit? N'est-ce pas pour la mettre sur son pied?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
Car rien n'est caché, qui ne doive être révélé, rien même n'a été tenu secret, que pour venir au grand jour.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende.»
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Et il ajouta: «Prenez garde à ce que vous entendez. On se servira pour vous de la mesure avec laquelle vous aurez mesuré, en y ajoutant encore pour vous;
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
car on donnera à celui qui a, mais pour celui qui n'a pas, on lui ôtera même ce qu'il a.»
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Il dit encore: «Il en est du royaume de Dieu comme de la semence qu'un homme a jetée en terre:
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
qu'il dorme ou qu'il veille, nuit et jour, la semence pousse et grandit sans qu'il sache comment.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
La terre produit d'elle-même du fruit: d'abord de l'herbe, puis un épi, puis voilà un grain bien nourri dans l'épi.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Aussitôt que le fruit le permet, on y met la faucille, parce que c'est la moisson.
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Il dit encore: «A quoi devons-nous comparer le royaume de Dieu, ou par quelle parabole faut-il le représenter?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
— Nous le comparerons à un grain de moutarde, qui, lorsqu'on le sème, est la plus petite des graines de la terre,
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
puis, quand il a été semé, il croit et devient la plus grande des plantes potagères; il pousse des branches assez grandes pour que les oiseaux du ciel puissent s'abriter à son ombre.»
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
C'était par beaucoup de paraboles de ce genre, qu'il leur annonçait la Parole, selon qu'ils étaient capables de l'entendre.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Il ne leur parlait qu'en paraboles; mais, en particulier, il expliquait tout à ses disciples.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Ce même jour, vers le soir, il leur dit: «Passons à l'autre bord.»
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Après avoir renvoyé la foule, ses disciples l'emmenèrent dans la barque, sans le déranger: d'autres petites embarcations l'accompagnaient.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Il s'éleva un violent orage, et les vagues déferlaient sur la barque, de sorte qu'elles menaçaient de la remplir:
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
et Jésus était à la poupe, dormant sur l'oreiller. Les disciples le réveillèrent et lui dirent: «Maître, tu ne t'inquiètes pas de ce que nous périssons.»
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Jésus étant réveillé, tança le vent, et dit à la mer: «Tais-toi! Silence!» et le vent cessa, et il se fit un grand calme.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Alors il dit à ses disciples: «Pourquoi avez-vous peur? Comment? n'avez-vous point de foi?»
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Et ils furent saisis d'une grande terreur, et ils se dirent les uns aux autres: «Quel est donc cet homme, que le vent et la mer lui obéissent?»
