Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
And again he began to teach by the side of the sea. And great multitudes were assembled about him; so that he embarked and sat in a ship on the sea, and all the multitude stood on the land by the side of the sea.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
And he taught them much by similitudes. And in his teaching, he said:
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
Hear ye: Behold a sower went forth to sow.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
And as he sowed, some seed fell on the side of the path; and a bird came, and devoured it.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
And other seed fell on a rock, so that it had not much earth; and it soon shot up, because it had no depth of earth.
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
But when the sun was up, it wilted; and because it had no root, it dried up.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
And other seed fell among thorns. And the thorns grew up, and choked it, and it yielded no fruits.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
And other seed fell on good ground, and came up, and grew, and yielded fruits; some thirty, some sixty, and some a hundred.
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
And he said: Whoever hath ears to hear, let him hear.
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
And when they were by themselves, those with him, together with the twelve, asked him concerning this similitude.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
And Jesus said to them: To you it is given to know the mystery of the kingdom of God; but to them without, all is in similitudes:
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
that when they see, they may see and not see, and when they hear, they may hear and not understand; lest they should be converted, and their sins be forgiven them.
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
And he said to them: Do ye not understand this similitude? And how will ye understand all similitudes?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
The sower that sowed, sowed the word.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
And those by the side of the path, are they in whom the word is sown; and as soon as they have heard it, Satan cometh, and taketh away the word that was sown in their hearts.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
And those sown on the rock, are they who, when they hear the word, immediately with joy receive it.
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
And they have no root in them, but are temporary; and when there is affliction or persecution on account of the word, they are quickly stumbled.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
And those sown among thorns, are they that hear the word,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
and the cares of this world, and the deceitfulness of riches, and the residue of other lusts enter in and choke the word, and it is without fruits. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
And those sown on good ground are they that hear the word, and receive it, and bear fruits, by thirties, and by sixties, and by hundreds.
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
And he said to them: Is a lamp brought to be placed under a bushel, or under a bed? Is it not to be placed on a light-stand?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
For there is nothing hid, which will not be exposed; and nothing concealed, which will not be made manifest.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
If any one have ears to hear, let him hear.
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
And he said to them: Take heed what ye hear: with what measure ye measure, it shall be measured to you: and there shall more be given to you who hear.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
For to him that hath, will more be given; and from him that hath not, even what he hath, will be taken from him.
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
And he said: So is the kingdom of God, as if a man should cast seed into the ground,
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
and should sleep and rise, by night and by day, and the seed should grow an shoot up, he knoweth not how.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
For the earth bringeth forth the fruit; first the plant, and subsequently the ear, and at last the complete wheat in the ear.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
And when the fruit is ripe, immediately cometh the sickle, because the harvest hath arrived.
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
And he said: To what shall we liken the kingdom of God? and with what similitude shall we compare it?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
It is like a grain of mustard seed which, when it is sown in the earth, is the least of all seeds sown on the earth;
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
and when it is sown it springeth up, and becometh greater than all herbs, and produceth great branches, so that birds can lodge under its shadow.
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
And by many such similitudes, similitudes such as they could hear, Jesus discoursed with the people.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
And without similitudes he did not converse with them: but to his disciples, between himself and them, he explained every thing.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
And he said to them, the same day at evening: Let us pass over to the other side.
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
And they sent away the multitudes: and they conducted him in the ship as he was. And there were also with him other little ships.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
And there was a great tempest and wind: and the waves beat upon the ship, and it was near being filled.
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
And Jesus was asleep on a pillow in the hinder part of the ship. And they came and awoke him, and said to him: Our Rabbi, carest thou not, that we perish?
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
And he arose, and rebuked the wind, and said to the sea: Cease; be still. And the wind ceased, and there was a great calm.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
And he said to them: Why were ye so fearful? and why have ye not faith?
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
And they feared with great fear: and they said, one to another: Who is this, that even the winds and the sea obey him!
