Luka 23
1 Atëherë u ngrit gjithë asambleja dhe e çuan te Pilati.
С-ау скулат тоць ши ау дус пе Исус ынаинтя луй Пилат.
2 Dhe filluan ta paditin duke thënë: “Këtë ne e gjetëm që përmbyste kombin tonë dhe ndalonte t’i jepeshin taksa Cezarit, duke u vetëquajtur një mbret, Krishti”.
Ши ау ынчепут сэ-Л пыраскэ ши сэ зикэ: „Пе омул ачеста Л-ам гэсит ацыцынд нямул ностру ла рэскоалэ, опринд а плэти бир Чезарулуй ши зикынд кэ Ел есте Христосул, Ымпэратул.”
3 Atëherë Pilati e pyeti duke thënë: “A je ti mbreti i Judenjve?”. Dhe Jezusi iu përgjigj dhe tha: “Ti po thua”.
Пилат Л-а ынтребат: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?” „Да”, й-а рэспунс Исус, „сунт.”
4 Pilati u tha atëherë krerëve të priftërinjve dhe popullit: “Unë nuk po gjej asnjë faj te ky njeri”.
Пилат а зис преоцилор челор май де сямэ ши нороаделор: „Еу ну гэсеск ничо винэ ын Омул ачеста.”
5 Por ata ngulnin këmbë, duke thënë: “Ai po ngre popullin në kryengritje duke mësuar në mbarë Judenë, që nga Galilea e deri këtu”.
Дар ей стэруяу ши май мулт ши зичяу: „Ынтэрытэ нородул ши ынвацэ пе оамень прин тоатэ Иудея, дин Галилея, унде а ынчепут, пынэ аич.”
6 Atëherë Pilati, kur dëgjoi se u fol për Galilenë, pyeti në se ai njeri ishte Galileas.
Кынд а аузит Пилат де Галилея, а ынтребат дакэ Омул ачеста есте галилеян.
7 Dhe kur mori vesh se ai i takonte juridiksionit të Herodit, e dërgoi te Herodi, i cili, ndër ato ditë, ndodhej edhe ai në Jeruzalem.
Ши кынд а афлат кэ есте де суб стэпыниря луй Ирод, Л-а тримис ла Ирод, каре се афла ши ел ын Иерусалим ын зилеле ачеля.
8 Kur Herodi pa Jezusin, u gëzua shumë; prej shumë kohësh ai donte ta shihte, sepse kishte dëgjuar shumë për të dhe shpresonte të shihte ndonjë mrekulli të kryer prej tij.
Ирод, кынд а вэзут пе Исус, с-а букурат фоарте мулт, кэч демулт доря сэ-Л вадэ дин причина челор аузите деспре Ел ши нэдэждуя сэ-Л вадэ фэкынд врео минуне.
9 Ai i drejtoi shumë pyetje, por Jezusi nuk u përgjigj fare.
Й-а пус мулте ынтребэрь, дар Исус ну й-а рэспунс нимик.
10 Ndërkaq krerët e priftërinjve dhe skribët rrinin aty dhe e paditnin me furi.
Преоций чей май де сямэ ши кэртурарий стэтяу аколо ши-Л пырау ку ынфербынтаре.
11 Atëherë Herodi, me ushtarët e vet, mbasi e fyu dhe e talli, e veshi me një rrobe të shkëlqyeshme dhe ia riktheu Pilatit.
Ирод, ку осташий луй де пазэ, се пуртау ку Ел ку диспрец ши, дупэ че шь-а бэтут жок де Ел ши Л-а ымбрэкат ку о хайнэ стрэлучитоаре, Л-а тримис ынапой ла Пилат.
12 Atë ditë Herodi dhe Pilati u bënë miq me njëri-tjetrin, ndërsa më parë ishin armiq.
Ын зиуа ачея, Ирод ши Пилат с-ау ымприетенит унул ку алтул, кэч ерау ынврэжбиць ынтре ей май ынаинте.
13 Atëherë Pilati, mblodhi krerët e priftërinjve, kryetarët dhe popullin,
Пилат а стрынс пе преоций чей май де сямэ, пе фрунташь ши пе нород
14 dhe u tha atyre: “Ju më prutë këtë njeri si çoroditës të popullit; dhe ja, unë, pasi e hetova para jush, nuk kam gjetur tek ai asnjë nga fajet për të cilat ju e paditni,
ши ле-а зис: „Мь-аць адус ынаинте пе Омул ачеста ка пе унул каре ацыцэ нородул ла рэскоалэ. Ши ятэ кэ, дупэ че Л-ам черчетат ку де-амэнунтул ынаинтя воастрэ, ну Л-ам гэсит виноват де ничунул дин лукруриле де каре-Л пырыць.
15 dhe as Herodi, sepse na e ktheu përsëri te ne; në fakt ai s’ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen.
Нич Ирод ну Й-а гэсит ничо винэ, кэч ни Л-а тримис ынапой, ши ятэ кэ Омул ачеста н-а фэкут нимик вредник де моарте.
16 Prandaj, pasi ta fshikullojnë, do ta lëshoj”.
Еу деч, дупэ че вой пуне сэ-Л батэ, ый вой да друмул.”
17 Tani me rastin e festës së Pashkës qeveritari duhet të lironte dikë.
Ла фиекаре празник ал Паштелор, Пилат требуя сэ ле слобозяскэ ун ынтемницат.
18 Por ata, të gjithë njëzeri, bërtitën duke thënë: “Vraje këtë dhe na liro Barabën”.
Ей ау стригат ку тоций ынтр-ун глас: „Ла моарте ку Омул ачеста ши слобозеште-не пе Бараба!”
19 Ky ishte hedhur në burg për një trazirë të bërë në qytet dhe për vrasje.
Бараба фусесе арункат ын темницэ пентру о рэскоалэ каре авусесе лок ын четате ши пентру ун омор.
20 Prandaj Pilati, duke dashur të lëshojë Jezusin, u foli përsëri.
Пилат ле-а ворбит дин ноу, ку гынд сэ дя друмул луй Исус.
21 Por ata bërtitnin duke thënë: “Kryqëzoje!”.
Дар ей ау стригат: „Рэстигнеште-Л! Рэстигнеште-Л!”
22 Për të tretën herë ai u tha atyre: “Po ç’të keqe bëri ky? Unë nuk gjeta në të asnjë faj që të meritojë vdekjen. Prandaj, pasi ta fshikullojnë, do ta lëshoj”.
Пилат ле-а зис пентру а трея оарэ: „Дар че рэу а фэкут? Еу н-ам гэсит ничо винэ де моарте ын Ел. Аша кэ, дупэ че вой пуне сэ-Л батэ, Ый вой да друмул.”
23 Por ata ngulnin këmbë me britma te mëdha duke kërkuar që ta kryqëzonin; dhe britmat e tyre dhe të krerëve të priftërinjve u bënë mbisunduese.
Дар ей стригау ын гура маре ши черяу де зор сэ фие рэстигнит. Ши стригэтеле лор ши але преоцилор челор май де сямэ ау бируит.
24 Atëherë Pilat vendosi që të bëhej çka ata kërkonin.
Пилат а хотэрыт сэ ли се ымплиняскэ череря.
25 Dhe ua lëshoi atë që qe burgosur për trazirë dhe vrasje dhe që ata e kishin kërkuar; dhe Jezusin ia dorëzoi vullnetit të tyre.
Ле-а слобозит пе чел че фусесе арункат ын темницэ пентру рэскоалэ ши омор ши пе каре-л черяу ей, яр пе Исус Л-а дат ын мыниле лор, ка сэ-шь факэ воя ку Ел.
26 Ndërsa po e çonin, kapën njëfarë Simoni nga Kirena, që po kthehej nga fusha, e ngarkuan me kryqin që ta mbarte pas Jezusit.
Пе кынд Ыл дучяу сэ-Л рэстигняскэ, ау пус мына пе ун ануме Симон дин Чирене, каре се ынторчя де ла кымп, ши й-ау пус кручя ын спинаре, ка с-о дукэ дупэ Исус.
27 Dhe e ndiqte një turmë e madhe populli dhe disa gra që hidhëroheshin dhe vajtonin për të.
Ын урма луй Исус мерӂя о маре мулциме де нород ши фемей, каре се бочяу, ышь бэтяу пептул ши се тынгуяу дупэ Ел.
28 Por Jezusi u kthye nga ato dhe u tha: “O bija të Jeruzalemit, mos qani për mua, por qani për veten tuaj dhe për fëmijët tuaj.
Исус С-а ынторс спре еле ши а зис: „Фийче але Иерусалимулуй, ну Мэ плынӂець пе Мине, чи плынӂеци-вэ пе вой ыншивэ ши пе копиий воштри.
29 Sepse ja, do të vijnë ditët kur do të thuhet: “Lum gratë shterpe dhe lum barqet që nuk kanë pjellë dhe gjinjtë që nuk kanë mëndur!”.
Кэчятэ, вор вени зиле кынд се ва зиче: ‘Фериче де челе стерпе, фериче де пынтечеле каре н-ау нэскут ши де цыцеле каре н-ау алэптат!’
30 Atëherë do të fillojnë t’u thonë maleve: “Bini përmbi ne!”, dhe kodrave: “Na mbuloni!”.
Атунчвор ынчепе сэ зикэ мунцилор: ‘Кэдець песте ной!’ ши дялурилор: ‘Акоперици-не!’
31 Sepse, në se bëhet kështu me drurin e njomë, ç’do të bëhet me të thatin?”.
Кэчдакэ се фак ачесте лукрурь копакулуй верде, че се ва фаче челуй ускат?”
32 Dhe dy të tjerë, që ishin keqbërës, i prunë bashkë me të, për t’i vrarë.
Ымпреунэ ку Ел дучяу ши пе дой фэкэторь де реле, каре требуяу оморыць ымпреунэ ку Исус.
33 Dhe kur arritën në vendin që quhet “Kafka”, aty e kryqëzuan atë dhe keqbërësit, njërin në të djathtë dhe tjetri në të majtë.
Кынд ау ажунс ла локул нумит „Кэпэцына”, Л-ау рэстигнит аколо, пе Ел ши пе фэкэторий де реле: унул ла дряпта ши алтул ла стынга.
34 Dhe Jezusi tha: “O Atë, fali ata sepse nuk dinë ç’bëjnë”. Pastaj, pasi i ndanë rrobat e tij, hodhën short.
Исус зичя: „Татэ, яртэ-й, кэч нуштиу че фак!” Ей шь-ау ымпэрцит хайнеле Луй ынтре ей, трэгынд ла сорць.
35 Dhe populli rrinte aty për të parë; dhe kryetarët me popullin e përqeshnin, duke thënë: “Ai i shpëtoi të tjerët, le të shpëtojë veten, po qe se me të vërtetë është Krishti, i zgjedhuri i Perëndisë”.
Нородул стэтя аколо ши привя. Фрунташий ышь бэтяу жок де Исус ши зичяу: „Пе алций й-а мынтуит; сэ Се мынтуяскэ пе Сине Ынсушь дакэ есте Ел Христосул, Алесул луй Думнезеу.”
36 Edhe ushtarët e tallnin, duke iu afruar dhe duke i ofruar uthull,
Осташий, де асеменя, ышь бэтяу жок де Ел; се апропияу, Ый дэдяу оцет
37 dhe duke thënë: “Nëse ti je mbreti i Judenjve, shpëto veten”.
ши-Й зичяу: „Дакэ ешть Ту Ымпэратул иудеилор, мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць!”
38 Përveç kësaj përmbi kryet e tij ishte një mbishkrim me shkronja greke, latine dhe hebraike: “KY ÉSHTÉ MBRETI I JUDENJVE”.
Дясупра Луй ера скрис ку слове гречешть, латинешть ши евреешть: „Ачеста есте Ымпэратул иудеилор.”
39 Tani një nga keqberësit e kryqëzuar e shau duke thënë: “Nëse ti je Krishti, shpëto vetveten dhe neve”.
Унул дин тылхарий рэстигниць Ыл батжокоря ши зичя: „Ну ешть Ту Христосул? Мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць ши мынтуеште-не ши пе ной!”
40 Por ai tjetri duke e përgjigjur e qortoi duke i thënë: “A s’ke frikë nga Perëndia, që je nën të njëjtin dënim?
Дар челэлалт л-а ынфрунтат ши й-а зис: „Ну те темь ту де Думнезеу, ту, каре ешть суб ачеяшь осындэ?
41 Në realitet, ne me të drejtë jemi dënuar, sepse po marrim ndëshkimin e merituar për ato që kemi kryer, ndërsa ky nuk ka bërë asnjë të keqe”.
Пентру ной есте дрепт, кэч примим рэсплата кувенитэ пентру фэрэделеӂиле ноастре, дар Омул ачеста н-а фэкут ничун рэу.”
42 Pastaj i tha Jezusit: “Zot, kujtohu për mua kur të vish në mbretërinë tënde”.
Ши а зис луй Исус: „Доамне, аду-Ць аминте де мине кынд вей вени ын Ымпэрэция Та!”
43 Atëherë Jezusi i tha: “Në të vërtetë po të them: sot do të jesh me mua në parajsë”.
Исус а рэспунс: „Адевэрат ыць спун кэ астэзь вей фи ку Мине ын рай.”
44 Ishte afërsisht ora e gjashtë dhe errësira e mbuloi gjithë vendin deri në orën e nëntë.
Ера кам пе ла часул ал шаселя. Ши с-а фэкут ынтунерик песте тоатэ цара пынэ ла часул ал ноуэля.
45 Dielli u err dhe perdja e tempullit u nda në mes.
Соареле с-а ынтунекат ши пердяуа динэунтрул Темплулуй с-а рупт прин мижлок.
46 Dhe Jezusi bërtiti me zë të lartë dhe tha: “O Atë, në duart e tua po e dorëzoj frymën tim!”. Dhe, si tha këto, dha fryma.
Исус а стригат ку глас таре: „Татэ, ын мыниле Тале Ымь ынкрединцез духул!” Ши кынд а зис ачесте ворбе, Шь-а дат духул.
47 Atëherë centurioni, kur pa ç’ndodhi, përlëvdoi Perëndinë duke thënë: “Me të vërtetë ky njeri ishte i drejtë!”.
Суташул, кынд а вэзут че се ынтымпласе, а слэвит пе Думнезеу ши а зис: „Ку адевэрат, Омул ачеста ера неприхэнит!”
48 Dhe gjithë turma, që ishte mbledhur për të parë ç’po ndodhte, kur e pa këtë, u kthye duke rrahur kraharorin.
Ши тот нородул каре венисе ла привелиштя ачея, кынд а вэзут челе ынтымплате, с-а ынторс бэтынду-се ын пепт.
49 Të gjithë të njohurit e tij dhe gratë që e kishin ndjekur që nga Galilea qendronin larg, duke parë këto gjëra.
Тоць куноскуций луй Исус ши фемеиле каре-Л ынсоцисерэ дин Галилея стэтяу департе ши се уйтау ла челе че се петречяу.
50 Tani ishte një burrë me emër Jozef, që ishte anëtar i sinedrit, njeri i drejtë dhe i mirë;
Ера ун сфетник ал соборулуй, нумит Иосиф, ом бун ши евлавиос,
51 ai nuk kishte miratuar vendimin dhe veprimin e të tjerëve. Ai ishte nga Arimatea, qytet i Judesë dhe priste edhe ai mbretërinë e Perëndisë.
каре ну луасе парте ла сфатул ши хотэрыря челорлалць. Ел ера дин Ариматея, о четате а иудеилор, ши аштепта ши ел Ымпэрэция луй Думнезеу.
52 Ai iu paraqit Pilatit dhe kërkoi trupin e Jezusit.
Омул ачеста с-а дус ла Пилат ши а черут трупул луй Исус.
53 Dhe, pasi e zbriti poshtë nga kryqi, e mbështolli në një çarçaf dhe e vuri në një varr të gërmuar në shkëmb, ku ende nuk ishte varrosur asnjeri.
Л-а дат жос де пе круче, Л-а ынфэшурат ынтр-о пынзэ де ин ши Л-а пус ынтр-ун мормынт ноу, сэпат ын пятрэ, ын каре ну май фусесе пус нимень.
54 Ishte dita e Përgatitjes dhe e shtuna po fillonte.
Ера Зиуа Прегэтирий ши ынчепя зиуа Сабатулуй.
55 Gratë që kishin ardhur me Jezusin nga Galilea duke e ndjekur nga afër, e panë varrin dhe mënyrën se si ishte vënë trupi i Jezusit;
Фемеиле каре венисерэ ку Исус дин Галилея ау ынсоцит пе Иосиф, ау вэзут мормынтул ши фелул кум а фост пус трупул луй Исус ын ел,
56 pastaj ato u kthyen dhe përgatitën erëra të mira dhe vajra; dhe gjatë së shtunës pushuan, sipas urdhërimit.
с-ау ынторс ши ау прегэтит миресме ши мирурь. Апой, ын зиуа Сабатулуй, с-ау одихнит, дупэ Леӂе.
