Gjoni 8
1 Dhe Jezusi shkoi në malin e Ullinjve.
Исус С-а дус ла Мунтеле Мэслинилор.
2 Por, si zbardhi dita, u kthye përsëri në tempull dhe gjithë populli erdhi tek ai; dhe ai u ul dhe i mësonte.
Дар, дис-де-диминяцэ, а венит дин ноу ын Темплу; ши тот нородул а венит ла Ел. Ел а шезут жос ши-й ынвэца.
3 Atëherë farisenjtë dhe skribët i prunë një grua që ishte kapur duke shkelur kurorën dhe, mbasi e vunë në mes,
Атунч, кэртурарий ши фарисеий Й-ау адус о фемее принсэ ын прякурвие. Ау пус-о ын мижлокул нородулуй
4 i thanë Jezusit: “Mësues, kjo grua është kapur në flagrancë, duke shkelur kurorën.
ши ау зис луй Исус: „Ынвэцэторуле, фемея ачаста а фост принсэ кяр кынд сэвыршя прякурвия.
5 Por në ligj Moisiu na ka urdhëruar të vriten me gurë gra të tilla, por ti ç’thua?”.
Мойсе, ын Леӂе, не-а порунчит сэ учидем ку петре пе астфел де фемей: Ту дар че зичь?”
6 Flisnin kështu për ta vënë në provë dhe për të pasur diçka për ta paditur. Por Jezusi, duke u shtënë se nuk dëgjoi, u përkul dhe shkruante me gisht në dhe.
Спуняу лукрул ачеста ка сэ-Л испитяскэ ши сэ-Л поатэ ынвинуи. Дар Исус С-а плекат ын жос ши скрия ку деӂетул пе пэмынт.
7 Dhe, kur ata vazhdonin ta pyesnin, ai u drejtua dhe u tha atyre: “Kush nga ju është pa mëkat, le ta hedhë i pari gurin kundër saj!”.
Фииндкэ ей ну ынчетау сэ-Л ынтребе, Ел С-а ридикат ын сус ши ле-а зис: „Чинединтре вой есте фэрэ пэкат сэ арунче чел динтый ку пятра ын еа.”
8 Pastaj u përkul përsëri dhe shkruante në dhe.
Апой, С-а плекат ярэшь ши скрия ку деӂетул пе пэмынт.
9 Atëherë ata, e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit e deri te të fundit; kështu Jezusi mbeti vetëm me atë grua, që qëndronte atje në mes.
Кынд ау аузит ей кувинтеле ачестя, с-ау симцит мустраць де куӂетул лор ши ау ешит афарэ, унул кыте унул, ынчепынд де ла чей май бэтрынь пынэ ла чей дин урмэ. Ши Исус а рэмас сингур ку фемея, каре стэтя ын мижлок.
10 Jezusi atëherë u ngrit dhe, duke mos parë tjetër përveç gruas, i tha: “O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?”.
Атунч, С-а ридикат ын сус; ши, кынд н-а май вэзут пе нимень декыт пе фемее, Исус й-а зис: „Фемее, унде сунт пырыший тэй? Нимень ну те-а осындит?”
11 Dhe ajo u përgjigj: “Askush, Zot”. Atëherë Jezusi i tha: “As unë nuk të dënoj; shko dhe mos mëkato më”.
„Нимень, Доамне”, Й-а рэспунс еа. Ши Исус й-а зис: „НичЕу ну те осындеск. Ду-те ши сэну май пэкэтуешть.” )
12 Dhe Jezusi u foli atyre përsëri duke thënë: “Unë jam drita e botës; kush më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës”.
Исус ле-а ворбит дин ноу ши а зис: „Еусунт Лумина лумий; чине Мэ урмязэ пе Мине ну ва умбла ын ынтунерик, чи ва авя лумина веций.”
13 Atëherë farisenjtë i thanë: “Ti dëshmon për vetveten; dëshmimi yt nuk është i vërtetë”.
Ла аузул ачестор ворбе, фарисеий Й-ау зис: „Ту мэртурисешть деспре Тине Ынсуць: деч мэртурия Та ну есте адевэратэ.”
14 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “Edhe pse dëshmoj për vetvete, dëshmimi im është i vërtetë, sepse unë e di nga kam ardhur e ku po shkoj; ju, përkundrazi, nuk e dini as nga vij dhe as ku po shkoj.
Дрепт рэспунс, Исус ле-а зис: „Кяр дакэ Еу мэртурисеск деспре Мине Ынсумь, тотушь мэртурия Мя есте адевэратэ; кэч Еу штиу де унде ам венит ши унде Мэ дук, дар войну штиць нич де унде вин, нич унде Мэ дук.
15 Ju gjykoni sipas mishit, unë nuk gjykoj asnjeri.
Войжудекаць дупэ ынфэцишаре; Еуну жудек пе нимень.
16 Por, edhe kur gjykoj, gjykimi im është i vërtetë, sepse unë nuk jam vetëm, por jam unë dhe Ati që më dërgoi.
Ши кяр дакэ жудек, жудеката Мя есте адевэратэ, пентру кэ нусунт сингур, чи Татэл, каре М-а тримис, есте ку Мине.
17 Edhe në ligjin tuaj është shkruar se dëshmimi i dy njerëzve është i vërtetë.
ЫнЛеӂя воастрэ есте скрис кэ мэртурия а дой оамень есте адевэратэ:
18 Unë jam ai që dëshmoj për vetvete dhe Ati që më ka dërguar dëshmon për mua”.
деч деспре Мине Ынсумь мэртурисеск Еу, ши деспре Мине мэртурисештеши Татэл, каре М-а тримис.”
19 Atëherë i thanë: “Ku është Ati yt?”. Jezusi u përgjigj: “Ju nuk më njihni as mua, as Atin tim; po të më njihnit mua, do të njihnit edhe Atin tim”.
Ей Й-ау зис деч: „Унде есте Татэл Тэу?” Исус а рэспунс: „Войну Мэ куноаштець нич пе Мине, нич пе Татэл Меу. ДакэМ-аць куноаште пе Мине, аць куноаште ши пе Татэл Меу.”
20 Jezusi i shprehu këto fjalë në vendin e thesarit, duke mësuar në tempull dhe askush nuk e kapi, sepse nuk i kishte ardhur akoma ora.
Исус а спус ачесте кувинте, пе кынд ынвэца пе нород ын Темплу, ын локул унде ера вистиерия; ши нимень н-а пус мына пе Ел, пентру кэ ынкэ ну-Й сосисе часул.
21 Jezusi, pra, u tha atyre përsëri: “Unë po shkoj dhe ju do të më kërkoni, dhe do të vdisni në mëkatin tuaj. Atje ku shkoj unë, ju nuk mund të vini”.
Исус ле-а май спус: „Еу Мэ дук ши Мэвець кэута ши вецьмури ын пэкатул востру; аколо унде Мэ дук Еу, вой ну путець вени.”
22 Prandaj Judenjtë thoshnin: “Mos don të vrasë veten, sepse thotë: “Ku shkoj unë, ju nuk mund të vini”?”.
Атунч, иудеий ау зис: „Доар н-о авя де гынд сэ Се омоаре, де зиче: ‘Унде Мэ дук Еу, вой ну путець вени’!”
23 Dhe ai u tha atyre: “Ju jeni nga këtu poshtë, kurse unë jam nga atje lart; ju jeni prej kësaj bote, unë nuk jam prej kësaj bote.
„Войсунтець де жос”, ле-а зис Ел, „Еу сунт де сус. Войсунтець дин лумя ачаста, Еу ну сунт дин лумя ачаста.
24 Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja”.
Де ачеяв-ам спус кэ вець мури ын пэкателе воастре, кэч, дакэ ну кредець кэ Еу сунт, вець мури ын пэкателе воастре.”
25 Atëherë ata i thanë: “Kush je ti?”. Dhe Jezusi u tha atyre: “Pikërisht atë që ju thashë.
„Чине ешть Ту?”, Й-ау зис ей. Исус ле-а рэспунс: „Чея че де ла ынчепут вэ спун кэ сунт.
26 Shumë gjëra kam për të thënë e për të gjykuar lidhur me ju; por ai që më ka dërguar është i vërtetë dhe gjërat që kam dëgjuar nga ai, ia them botës”.
Ам мулте де зис деспре вой ши де осындит ын вой, дар Чел чеМ-а тримис есте адевэрат; ши Еу, че ам аузит де ла Ел, ачея спун лумий.”
27 Ata nuk e kuptuan se ai po u fliste atyre për Atin.
Ей н-ау ынцелес кэ ле ворбя деспре Татэл.
28 Atëherë Jezusi u tha atyre: “Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.
Исус деч ле-а зис: „Кынд вець ынэлцапе Фиул омулуй, атунчвець куноаште кэЕу сунт ши кэ ну фак нимик де ла Мине Ынсумь, чи ворбеск дупэ кумМ-а ынвэцат Татэл Меу.
29 Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s’më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë”.
Челче М-а тримис есте ку Мине; Татэлну М-а лэсат сингур, пентру кэтотдяуна фак че-Й есте плэкут.”
30 Ndërsa ai thoshte këto gjëra, shumë veta besuan në të.
Пе кынд ворбя Исус астфел, мулць ау крезут ын Ел.
31 Atëherë Jezusi u tha Judenjve që besuan në të: “Nëse do të qëndroni në fjalën time, jeni me të vërtetë dishepujt e mi;
Ши а зис иудеилор каре крезусерэ ын Ел: „Дакэ рэмынець ын кувынтул Меу, сунтець ын адевэр ученичий Мей;
32 do ta njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju bëjë të lirë”.
вець куноаште адевэрул, ши адевэрул вэ ва фаче слобозь.”
33 Ata iu përgjigjën: “Ne jemi pasardhës të Abrahamit dhe s’kemi qenë kurrë sk-llevër të askujt; si mund të thuash ti: “Do të bëheni të lirë”?”.
Ей Й-ау рэспунс: „Ной сунтем сэмынца луй Авраам ши н-ам фост ничодатэ робий нимэнуй. Кум зичь Ту: ‘Вець фи слобозь’?”
34 Jezusi u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush bën mëkatin është skllav i mëkatit.
„Адевэрат, адевэрат вэ спун”, ле-а рэспунс Исус, „кэ орьчинетрэеште ын пэкат есте роб ал пэкатулуй.
Ши робулну рэмыне пуруря ын касэ; фиул ынсэ рэмыне пуруря. (aiōn g165)
36 Pra, nëse Biri do t’ju bëjë të lirë, do të jeni me të vërtetë të lirë”.
Деч, дакэФиул вэ фаче слобозь, вець фи ку адевэрат слобозь.
37 “Unë e di se jeni pasardhësit e Abrahamit, por ju kërkoni të më vrisni, sepse fjala ime nuk gjen vend në ju.
Штиу кэ сунтець сэмынца луй Авраам, дар кэутацьсэ Мэ оморыць пентру кэ ну пэтрунде ын вой кувынтул Меу.
38 Unë flas për ç’kam parë tek Ati im, dhe ju bëni gjërat që keni parë tek ati juaj”.
Еуспун че ам вэзут ла Татэл Меу ши вой фачець че аць аузит де ла татэл востру.”
39 Ata, duke u përgjigjur, i thanë: “Ati ynë është Abrahami”. Jezusi u tha atyre: “Po të ishit bij të Abrahamit, do të bënit veprat e Abrahamit;
„Татэл ностру”, Й-ау рэспунс ей, „есте Авраам.” Исус ле-а зис: „Дакэаць фи копий ай луй Авраам, аць фаче фаптеле луй Авраам.
40 por ju tani kërkoni të më vrisni mua, që ju kam folur të vërtetën që kam dëgjuar nga Perëndia; Abrahami këtë nuk e bëri.
Даракум кэутаць сэ Мэ оморыць пе Мине, ун Ом, каре в-ам спус адевэрул, пекаре л-ам аузит де ла Думнезеу. Аша чева Авраам н-а фэкут.
41 Ju bëni veprat e atit tuaj”. Prandaj ata i thanë: “Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të vetëm: Perëndinë”.
Вой фачець фаптеле татэлуй востру.” Ей Й-ау зис: „Ной ну сунтем копий нэскуць дин курвие; авем ун сингур Татэ: пе Думнезеу.”
42 Atëherë Jezusi u tha atyre: “Po të ishte Perëndia Ati juaj, ju do të më donit, sepse kam dalë dhe kam ardhur nga Perëndia; nuk kam ardhur, pra, nga vetja ime, por ai më ka dërguar.
Исус ле-а зис: „Дакэар фи Думнезеу Татэл востру, М-аць юби ши пе Мине, кэчЕу ам ешит ши вин де ла Думнезеу; н-амвенит де ла Мине Ынсумь, чи Ел М-а тримис.
43 Përse nuk e kuptoni thënien time? Sepse nuk mund të dëgjoni fjalën time.
Пентруче ну ынцелеӂець ворбиря Мя? Пентру кэ ну путець аскулта Кувынтул Меу.
44 Ju jeni nga djalli, që është ati juaj, dhe doni të bëni dëshirat e atit tuaj; ai ishte vrasës që nga fillimi dhe nuk qëndroi në të vërtetën, sepse në të nuk ka të vërtetë. Kur thotë të rrema, flet nga vetvetja, sepse është gënjeshtar dhe ati i rrenës.
Войавець де татэ пе дяволул ши врець сэ ымплиниць пофтеле татэлуй востру. Ел де ла ынчепут а фост учигаш ши нустэ ын адевэр, пентру кэ ын ел ну есте адевэр. Орь де кыте орь спуне о минчунэ, ворбеште дин але луй, кэч есте минчинос ши татэл минчуний.
45 Kurse mua, duke qenë se ju them të vërtetën, nuk më besoni.
Яр пе Мине, пентру кэ спун адевэрул, ну Мэ кредець.
46 Cili nga ju më bind për mëkat? Nëse flas të vërtetën, përse nuk më besoni?
Чине дин вой Мэ поате доведи кэ ам пэкат? Дакэ спун адевэрул, пентру че ну Мэ кредець?
47 Kush është prej Perëndisë, i dëgjon fjalët e Perëndisë; prandaj ju nuk dëgjoni, se nuk jeni prej Perëndisë”.
Чинеесте дин Думнезеу аскултэ кувинтеле луй Думнезеу; вой де ачея н-аскултаць, пентру кэ ну сунтець дин Думнезеу.”
48 Atëherë Judenjtë iu përgjigjën dhe i thanë: “A nuk themi me të drejtë se ti je Samaritan dhe se ke një demon?”.
Иудеий Й-ау рэспунс: „Ну зичем ной бине кэ ешть самаритян ши кэ ай драк?”
49 Jezusi u përgjigj: “Unë s’kam një demon, por nderoj Atin tim; ju përkundrazi më çnderoni.
„Н-ам драк”, ле-а рэспунс Исус; „чи Еу чинстеск пе Татэл Меу, дар вой ну Мэ чинстиць.
50 Tani unë nuk kërkoj lavdinë time, ka kush e kërkon dhe gjykon.
Еуну каут слава Мя; есте Унул каре о каутэ ши каре жудекэ.
51 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se ai që zbaton fjalën time, nuk do ta shohë kurrë vdekjen, përjetë”. (aiōn g165)
Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ, дакэпэзеште чинева кувынтул Меу, ын вяк ну ва ведя моартя.” (aiōn g165)
52 Pra Judenjtë i thanë: “Tani njohim se ti ke një demon. Abrahami dhe profetët kanë vdekur, kurse ti thua: “Kur njëri zbaton fjalën time, nuk do ta shijojë kurrë vdekjen, përjetë”. (aiōn g165)
„Акум”, Й-ау зис иудеий, „ведем бине кэ ай драк; Авраам а мурит, пророчий де асеменя ау мурит, ши Ту зичь: ‘Дакэ пэзеште чинева кувынтул Меу, ын вяк ну ва густа моартя.’ (aiōn g165)
53 Ti qenke më i madh se ati ynë Abraham, i cili ka vdekur? Edhe profetët kanë vdekur; kush pretendon se je?”.
Доар н-ай фи Ту май маре декыт пэринтеле ностру Авраам, каре а мурит? Ши декыт пророчий, каре де асеменя ау мурит? Чине те крезь Ту кэ ешть?”
54 Jezusi u përgjigj: “Në qoftë se unë e përlëvdoj veten, lavdia ime s’është asgjë. Éshtë Ati im ai që më përlëvdon, për të cilin ju thoni se është Perëndia juaj.
Исус а рэспунс: „ДакэМэ слэвеск Еу Ынсумь, слава Мя ну есте нимик; ТатэлМеу Мэ слэвеште, Ел, деспре каре вой зичець кэ есте Думнезеул востру,
55 Por ju ende s’e keni njohur, kurse unë e njoh dhe, po të thoja se nuk e njoh, do të isha një gënjeshtar si ju; por unë e njoh dhe e zbatoj fjalën e tij.
ши тотушь ну-Лкуноаштець. Еу Ыл куноск бине ши, дакэ аш зиче кэ ну-Л куноск, аш фи ши Еу ун минчинос ка вой. Дар Ыл куноск ши пэзеск Кувынтул Луй.
56 Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua”.
Татэл востру Авраам асэлтат де букурие кэ аре сэ вадэ зиуа Мя; авэзут-о ши с-а букурат.”
57 Judenjtë, pra, i thanë: “Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?”.
„Н-ай нич чинчзечь де ань”, Й-ау зис иудеий, „ши ай вэзут пе Авраам?!”
58 Jezusi u tha atyre: “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam”.
Исус ле-а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ, май ынаинте ка сэ се наскэ Авраам, сунтЕу.”
59 Atëherë ata morën gurë, që t’i hidhnin kundër tij; por Jezusi u fsheh dhe doli nga tempulli, duke kaluar midis tyre; dhe kështu u largua.
Ла аузул ачестор ворбе, ау луат петре ка сэ арунче ын Ел. Дар Исус С-а аскунс ши а ешит дин Темплу, трекынд прин мижлокул лор. Ши аша а плекат дин Темплу.
