Jobi 6

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Toda Job je odgovoril in rekel:

2 “Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

»Oh, da bi bila moja žalost temeljito stehtana in moja katastrofa skupaj položena na tehtnico!

3 do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Kajti sedaj bi bila ta težja kakor morski pesek. Zato so moje besede požrte.

4 Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Kajti puščice Vsemogočnega so znotraj mene, njihov strup vpija mojega duha. Strahote od Boga se postrojujejo zoper mene.

5 Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Mar divji osel riga, kadar jé travo? Mar muka vol nad svojo krmo?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Mar se lahko to, kar je neokusno, jé brez soli? Ali je sploh kaj okusa v jajčnem beljaku?

7 Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Stvari, ki se jih moja duša ni hotela dotikati, so kakor moja hrana žalosti.

8 Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh, da bi lahko imel svojo zahtevo in da bi mi Bog zagotovil stvar, po kateri hrepenim!

9 Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Celo da bi to ugajalo Bogu, da me uniči, da bi popustil svojo roko in me odrezal!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Potem bi vendar imel tolažbo; da, otrdil bi se v bridkosti. Naj mi ne prizanese, kajti nisem prikrival besed Svetega.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Kaj je moja moč, da bi upal? Kaj je moj konec, da bi podaljšal svoje življenje?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Mar je moja moč moč kamnov? Ali je moje meso iz brona?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Mar ni moja pomoč v meni? In ali je modrost popolnoma pregnana od mene?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Tistemu, ki peša, naj bi bilo izkazano usmiljenje od njegovega prijatelja, toda on zapušča strah Vsemogočnega.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Moji bratje so varljivo postopali kakor potok in kakor tok potokov so prešli,

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

ki so potemneli zaradi razloga ledu in na katerih je skrit sneg.

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Kadar se ogrejejo, izginejo. Ko je vroče, so použiti iz svojega kraja.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Steze njihove poti so obrnjene stran; gredo v nič in izginejo.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Krdela iz Temá so gledala, skupine iz Sabe so čakale nanje.

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Zbegani so bili, ker so upali. Prišli so tja in bili osramočeni.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Kajti sedaj ste nič, vidite moje zavračanje in ste prestrašeni.

22 A ju kam thënë vallë: “Më jepni diçka” o “më bëni një dhuratë nga pasuria juaj”,

Mar sem rekel: ›Prinesite k meni?‹ ali ›Dajte mi nagrado iz svojega imetja?‹

23 ose “liromëni nga duart e armikut”, ose “më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën”?

ali: ›Osvobodite me pred sovražnikovo roko?‹ ali ›Odkupite med pred roko mogočnega?‹

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Účite me in držal bom svoj jezik in dajte mi razumeti, kje sem se motil.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Kako prepričljive so prave besede! Toda kaj vaše razpravljanje ošteva?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Mar si domišljate, da grajate besede in govore tistega, ki je obupan, ki so kakor veter?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Da, vi nadvladate osirotelega in kopljete jamo za svojega prijatelja.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Zdaj torej bodite zadovoljni. Poglejte name, kajti to vam je očitno, če lažem.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Vrnite se, prosim vas, naj to ne bo krivičnost. Da, ponovno se vrnite, moja pravičnost je v tem.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?”.

Mar je na mojem jeziku krivičnost? Ne more moj okus razločevati sprevrženih stvari?