Jobi 5

1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

»Sedaj kliči, če bo tam kdorkoli, ki ti bo odgovoril. H kateremu izmed svetih se boš obrnil?

2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Kajti bes ubija nespametnega človeka in zavist ubija neumnega.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Videl sem nespametnega, da se ukoreninja, toda nenadoma sem preklel njegovo prebivališče.

4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Njegovi otroci so daleč od varnosti in zdrobljeni so pri velikih vratih niti tam ni nikogar, da jih osvobodi.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

Katerega žetev pojedo lačni in jo pobirajo celo iz trnja in ropar požira njihovo imetje.

6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Čeprav stiska ne prihaja iz prahu niti težava ne poganja iz tal,

7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

vendar je človek rojen za stisko, kakor iskrice letijo navzgor.

8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Iskal bi Boga in Bogu bi izročil svojo zadevo,

9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

ki dela velike stvari in nedoumljive, čudovite stvari brez števila,

10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

ki daje dež na zemljo in vode pošilja na polja,

11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

da tiste, ki so nizki, postavi visoko; da bi tisti, ki žalujejo, lahko bili povišani do varnosti.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

On razočara naklepe prebrisanega, tako da njihove roke ne morejo opravljati svoje podjetnosti.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Modre jemlje v njihovi prebrisanosti in nasvet kljubovalnega je naglo izvršen.

14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Srečajo se s temo podnevi in tipajo opoldan kakor ponoči.

15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Toda on rešuje ubogega pred mečem, pred njihovimi usti in pred roko mogočnih.

16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Tako ima ubogi upanje in krivičnost ustavlja svoja usta.

17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Glej, srečen je človek, ki ga Bog graja, zatorej ne preziraj karanja Vsemogočnega.

18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Kajti on dela rane in jih povezuje, on ranja in njegove roke ozdravljajo.

19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Osvobodil te bo v šestih težavah. Da, v sedmi se te nobeno zlo ne bo dotaknilo.

20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

V lakoti te bo odkupil pred smrtjo in v vojni pred močjo meča.

21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Skrit boš pred bičanjem jezika niti se ne boš bal uničenja, kadar to prihaja.

22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Ob uničenju in lakoti se boš smejal niti se ne boš bal zemeljskih zveri.

23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Kajti v zavezi boš s kamni polja in poljske zveri bodo v miru s teboj.

24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Vedel boš, da bo tvoj šotor v miru in obiskal boš svoje prebivališče in ne boš grešil.

25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Vedel boš tudi, da bo tvojega semena veliko in tvojega potomstva kakor trave zemlje.

26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

K svojemu grobu boš prišel v polni starosti, podobno kakor kopica žita prihaja v svojem obdobju.

27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.

Glej to, mi smo to preiskali, tako je to. Poslušaj to in spoznaj to v svoje dobro.«