Jobi 5
1 “Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
2 Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
I would look to God, And to God would I commit my cause,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
11 që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
14 Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
15 por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
16 Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
17 Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
18 sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
19 Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
20 Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
21 Do t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
22 Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
23 sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
24 Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
25 Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
26 Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
27 Ja ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito”.
Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
