Jobi 31
1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?
I made a covenant with mine eyes; How then could I gaze upon a maid?
2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?
For what is the portion appointed by God from above, And the inheritance allotted by the Almighty from on high?
3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?
Is not destruction for the wicked, And ruin for the workers of iniquity?
4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
Doth He not see my ways, And number all my steps?
5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,
If I have walked with falsehood, And if my foot hath hasted to deceit,
6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.
Let him weigh me in an even balance; Yea, let God know my integrity!
7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
If my steps have turned aside from the way, And my heart gone after mine eyes, Or if any stain hath cleaved to my hand,
8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
Then I may sow, and another eat; And what I plant, may it be rooted up!
9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
If my heart hath been enticed by a woman, Or if I have watched at my neighbor's door,
10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.
Then let my wife grind for another, And let other men lie with her!
11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,
For this were a heinous crime, Even a transgression to be punished by the judges;
12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.
Yea, it were a fire that would consume to destruction, And root out all my increase.
13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,
If I have refused justice to my man-servant or maid-servant, When they had a controversy with me,
14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?
Then what shall I do when God riseth up? And when he visiteth, what shall I answer him?
15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?
Did not He that made me in the womb make him? Did not one fashion us in the womb?
16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,
If I have refused the poor their desire, And caused the eyes of the widow to fail;
17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
If I have eaten my morsel alone, And the fatherless hath not partaken of it;
18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)
(Nay, from my youth he grew up with me as with a father, And I have helped the widow from my mother's womb; )
19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
If I have seen any one perishing for want of clothing, Or any poor man without covering;
20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,
If his loins have not blessed me, And he hath not been warmed with the fleece of my sheep;
21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,
If I have shaken my hand against the fatherless, Because I saw my help in the gate, —
22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
Then may my shoulder fill from its blade, And my fore-arm be broken from its bone!
23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.
For destruction from God was a terror to me, And before his majesty I could do nothing.
24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,
If I have made gold my trust, Or said to the fine gold, Thou art my confidence;
25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
If I have rejoiced, because my wealth was great, And my hand had found abundance;
26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
If I have beheld the sun in his splendor, Or the moon advancing in brightness,
27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.
And my heart hath been secretly enticed, And my mouth hath kissed my hand,
28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia
This also were a crime to be punished by the judge; For I should have denied the God who is above.
29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);
If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, And exulted when evil came upon him;
30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.
(Nay, I have not suffered my mouth to sin, By asking with curses his life; )
31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);
If the men of my tent have not exclaimed, “Who is there that hath not been satisfied with his meat?”
32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,
The stranger did not lodge in the street; I opened my doors to the traveller.
33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
Have I, after the manner of men, hidden my transgression, Concealing my iniquity in my bosom,
34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,
Then let me be confounded before the great multitude! Let the contempt of families cover me with shame! Yea, let me keep silence! let me never appear abroad!
35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
O that there were one who would hear me! Behold my signature! let the Almighty answer me. And let mine adversary write down his charge!
36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
Truly I would wear it upon my shoulder; I would bind it upon me as a crown.
37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,
I would disclose to him all my steps; I would approach him like a prince.
38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
If my land cry out against me, And its furrows bewail together;
39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.
If I have eaten of its fruits without payment, And wrung out the life of its owners,
40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.
Let thorns grow up instead of wheat, And noxious weeds instead of barley. The words of Job are ended.
