Jobi 4
1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
respondens autem Eliphaz Themanites dixit
2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?
si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit
3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;
ecce docuisti multos et manus lassas roborasti
4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.
vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti
5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.
nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es
6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?
timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum
7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?
recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint
8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.
quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos
9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.
flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos
10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.
rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt
11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.
tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt
12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.
porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius
13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,
in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines
14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.
pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt
15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.
et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae
16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:
stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi
17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?
numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir
18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;
ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem
19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.
quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea
20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.
de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt
21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.
qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia
