Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

その時、テマンびとエリパズが答えて言った、

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

「もし人があなたにむかって意見を述べるならば、あなたは腹を立てるでしょうか。しかしだれが黙っておれましょう。

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

見よ、あなたは多くの人を教えさとし、衰えた手を強くした。

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

あなたの言葉はつまずく者をたすけ起し、かよわいひざを強くした。

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

ところが今、この事があなたに臨むと、あなたは耐え得ない。この事があなたに触れると、あなたはおじ惑う。

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

あなたが神を恐れていることは、あなたのよりどころではないか。あなたの道の全きことは、あなたの望みではないか。

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

考えてみよ、だれが罪のないのに、滅ぼされた者があるか。どこに正しい者で、断ち滅ぼされた者があるか。

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

わたしの見た所によれば、不義を耕し、害悪をまく者は、それを刈り取っている。

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

彼らは神のいぶきによって滅び、その怒りの息によって消えうせる。

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

ししのほえる声、たけきししの声はともにやみ、若きししのきばは折られ、

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

雄じしは獲物を得ずに滅び、雌じしの子は散らされる。

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

さて、わたしに、言葉がひそかに臨んだ、わたしの耳はそのささやきを聞いた。

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

すなわち人の熟睡するころ、夜の幻によって思い乱れている時、

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

恐れがわたしに臨んだので、おののき、わたしの骨はことごとく震えた。

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

時に、霊があって、わたしの顔の前を過ぎたので、わたしの身の毛はよだった。

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

そのものは立ちどまったが、わたしはその姿を見わけることができなかった。一つのかたちが、わたしの目の前にあった。わたしは静かな声を聞いた、

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

『人は神の前に正しくありえようか。人はその造り主の前に清くありえようか。

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

見よ、彼はそのしもべをさえ頼みとせず、その天使をも誤れる者とみなされる。

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

まして、泥の家に住む者、ちりをその基とする者、しみのようにつぶされる者。

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

彼らは朝から夕までの間に打ち砕かれ、顧みる者もなく、永遠に滅びる。

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

もしその天幕の綱が彼らのうちに取り去られるなら、ついに悟ることもなく、死にうせるではないか』。