Jobi 4

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

ויען אליפז התימני ויאמר׃

2 “A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃

3 Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃

4 fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃

5 Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃

6 Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃

7 Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃

8 Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃

9 Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃

10 Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃

11 Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃

12 Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃

13 Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃

14 më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃

15 Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃

16 Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃

17 “A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃

18 Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃

19 aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃

20 Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃

21 Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri””.

הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃