< Jobi 38 >

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Тоді відповів Господь Йову із бурі й сказав:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
„Хто́ то такий, що зате́мнює раду слова́ми без розуму?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Підпережи́ но ти сте́гна свої, як мужчи́на, а Я буду питати тебе, — ти ж Мені поясни!
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Де́ ти був, коли землю осно́вував Я? Розкажи, якщо маєш знання́!
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Хто осно́ви її положив, чи ти знаєш? Або хто́ розтягнув по ній шнура?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
У що підстави її позапу́щувані, або хто́ поклав камінь нарі́жний її,
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
коли ра́зом співали всі зо́рі пора́нні та радісний о́крик здіймали всі Божі сини?
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
І хто море воро́тами загороди́в, як воно виступа́ло, немов би з утро́би вихо́дило,
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
коли хмари поклав Я за одіж йому, а імлу́ — за його пелюшки́,
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
і призна́чив йому Я границю Свою та поставив засу́ва й воро́та,
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
і сказав: „Аж досі ти ді́йдеш, не далі, і тут ось межа́ твоїх хвиль гордови́тих?“
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Чи за своїх днів ти наказував ра́нкові? Чи досві́тній зорі́ показав її місце,
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
щоб хапа́лась за кі́нці землі та поси́пались з неї безбожні?
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
Земля змі́нюється, мов та глина печа́тки, і стають, немов о́діж, вони!
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
І нехай від безбожних їх світло віді́йметься, а високе раме́но злама́ється!
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Чи ти схо́див коли аж до мо́рських джере́л, і чи ти перехо́джувався дном безодні?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Чи для тебе відкриті були брами смерти, і чи бачив ти брами смерте́льної тіні?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Чи широкість землі ти оглянув? Розкажи, якщо знаєш це все!
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Де́ та доро́га, що світло на ній пробуває? А те́мрява — де її місце,
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
щоб узяти її до границі її, і щоб знати стежки́ її дому?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Знаєш ти, бо тоді народився ж ти був, і велике число твоїх днів!
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Чи дохо́див коли ти до схо́ванок снігу, і схо́ванки граду ти бачив,
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
які Я тримаю на час лихолі́ття, на день бо́ю й війни?
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Якою дорогою ді́литься вітер, розпоро́шується по землі вітере́ць?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Хто для зливи прото́ку прові́в, а для громови́ці — дорогу,
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
щоб дощи́ти на землю безлюдну, на пустиню, в якій чоловіка нема,
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
щоб пустиню та пущу наси́чувати, і щоб забезпе́чити ви́хід траві?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Чи є ба́тько в доща, чи хто кра́плі роси́ породи́в?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
Із чиєї утро́би лід вийшов, а і́ній небесний — хто його породив?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Як камінь, тужа́віють води, а пове́рхня безо́дні ховається.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Чи зв'яжеш ти за́в'язки Волосожа́ру, чи розв'я́жеш віжки́ в Оріо́на?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Чи ви́ведеш ча́су свого Зодія́ка, чи Во́за з синами його попрова́диш?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Чи ти знаєш уста́ви небе́с? Чи ти покладе́ш на землі їхню вла́ду?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Чи піді́ймеш свій голос до хмар, — і багато води тебе вкриє?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Чи бли́скавки ти посилаєш, і пі́дуть вони, й тобі скажуть „Ось ми“?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Хто мудрість вкладає людині в нутро́? Або — хто́ дає се́рцеві розум?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Хто мудрістю хмари зрахує, і хто може затримати небесні посу́ди,
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
коли по́рох зливається в зли́вки, а кавалки злипаються?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Чи здо́бич левиці ти зловиш, і заспоко́їш життя левчукі́в,
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
як вони по лего́вищах ту́ляться, на ча́тах сидять по куща́х?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Хто готує для кру́ка поживу його, як до Бога кричать його діти, як без ї́жі блукають вони?

< Jobi 38 >