Jobi 38

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

Тада одговори Господ Јову из вихора и рече:

2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

Ко је то што замрачује савет речима неразумно?

3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Опаши се сада као човек; ја ћу те питати, а ти ми казуј.

4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Где си ти био кад ја оснивах земљу? Кажи, ако си разуман.

5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Ко јој је одредио мере? Знаш ли? Или ко је растегао уже преко ње?

6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

На чем су подножја њена углављена? Или ко јој је метнуо камен угаони?

7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

Кад певаху заједно звезде јутарње и сви синови Божји кликоваху.

8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

Или ко је затворио море вратима кад као из утробе изиђе?

9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

Кад га одех облаком и пових тамом;

10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

Кад поставих за њ уредбу своју и метнух му преворнице и врата;

11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?

И рекох: Довде ћеш долазити, а даље нећеш, и ту ће се устављати поносити валови твоји.

12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

Јеси ли свог века заповедио јутру, показао зори место њено,

13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

Да се ухвати земљи за крајеве, и да се растерају с ње безбожници,

14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

Да се она промени као блато печатно, а они да стоје као хаљина,

15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

Да се одузме безбожницима светлост њихова и рука подигнута да се сломи?

16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

Јеси ли долазио до дубина морских? И по дну пропасти јеси ли ходио?

17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

Јесу ли ти се отворила врата смртна, и врата сена смртног јеси ли видео?

18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

Јеси ли сагледао ширину земаљску? Кажи, ако знаш све то.

19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

Који је пут к стану светлости? И где је место тами,

20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

Да би је узео и одвео до међе њене, и знао стазе к дому њеном?

21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

Знаш ти; јер си се онда родио, и број је дана твојих велик.

22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

Јеси ли улазио у ризнице снежне? Или ризнице градне јеси ли видео,

23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

Које чувам за време невоље, за дан боја и рата?

24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

Којим се путем дели светлост и устока се разилази по земљи?

25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

Ко је разделио јазове поводњу и пут светлици громовној?

26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

Да би ишао дажд на земљу где нема никога, и на пустињу где нема човека,

27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

Да напоји пуста и неродна места, и учини да расте трава зелена.

28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

Има ли дажд оца? Или ко је родио капље росне?

29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

Из чије је утробе изашао лед, и ко је родио слану небеску,

30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

Да се воде скривају и постају као камен и крајеви пропасти срастају?

31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

Можеш ли свезати милине влашићима? Или свезу штапима разрешити?

32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

Можеш ли извести јужне звезде на време? Или кола са звездама њиховим хоћеш ли водити?

33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

Знаш ли ред небески? Можеш ли ти уређивати владу његову на земљи?

34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

Можеш ли дигнути глас свој до облака да би те мноштво воде покрило?

35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.

Можеш ли пустити муње да иду, и да ти кажу: Ево нас?

36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

Ко је метнуо човеку у срце мудрост? Или ко је дао души разум?

37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

Ко ће избројати облаке мудрошћу, и мехове небеске ко ће излити,

38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

Да се расквашен прах згусне и груде се слепе?

39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

Ловиш ли ти лаву лов? И лавићима трбух пуниш,

40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

Кад леже у пећинама и вребају у заклону свом?

41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?

Ко готови гаврану храну његову кад птићи његови вичу к Богу и лутају немајући шта јести?