Jobi 38

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

Tada odgovori Gospod Jovu iz vihora i reèe:

2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

Ko je to što zamraèuje savjet rijeèima nerazumno?

3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Opaši se sada kao èovjek; ja æu te pitati, a ti mi kazuj.

4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Gdje si ti bio kad ja osnivah zemlju? kaži, ako si razuman.

5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Ko joj je odredio mjere? znaš li? ili ko je rastegao uže preko nje?

6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

Na èem su podnožja njezina uglavljena? ili ko joj je metnuo kamen ugaoni?

7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

Kad pjevahu zajedno zvijezde jutrnje i svi sinovi Božji klikovahu.

8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

Ili ko je zatvorio more vratima kad kao iz utrobe izide?

9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

Kad ga odjeh oblakom i povih tamom;

10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

Kad postavih za nj uredbu svoju i metnuh mu prijevornice i vrata;

11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?

I rekoh: dovde æeš dolaziti, a dalje neæeš, i tu æe se ustavljati ponositi valovi tvoji.

12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

Jesi li svoga vijeka zapovjedio jutru, pokazao zori mjesto njezino,

13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

Da se uhvati zemlji za krajeve, i da se rastjeraju s nje bezbožnici,

14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

Da se ona promijeni kao blato peèatno, a oni da stoje kao haljina,

15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

Da se oduzme bezbožnicima svjetlost njihova i ruka podignuta da se slomi?

16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

Jesi li dolazio do dubina morskih? i po dnu propasti jesi li hodio?

17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

Jesu li ti se otvorila vrata smrtna, i vrata sjena smrtnoga jesi li vidio?

18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

Jesi li sagledao širinu zemaljsku? kaži, ako znaš sve to.

19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

Koje je put k stanu svjetlosti? i gdje je mjesto tami,

20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

Da bi je uzeo i odveo do meðe njezine, i znao staze k domu njezinu?

21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

Znaš ti; jer si se onda rodio, i broj je dana tvojih velik.

22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

Jesi li ulazio u riznice šnježne? ili riznice gradne jesi li vidio,

23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

Koje èuvam za vrijeme nevolje, za dan boja i rata?

24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

Kojim se putem dijeli svjetlost i ustoka se razilazi po zemlji?

25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

Ko je razdijelio jazove povodnju i put svjetlici gromovnoj?

26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

Da bi išao dažd na zemlju gdje nema nikoga, i na pustinju gdje nema èovjeka,

27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

Da napoji pusta i nerodna mjesta, i uèini da raste trava zelena.

28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

Ima li dažd oca? ili ko je rodio kaplje rosne?

29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

Iz èije je utrobe izašao led, i ko je rodio slanu nebesku,

30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

Da se vode skrivaju i postaju kao kamen i krajevi propasti srastaju?

31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

Možeš li svezati miline vlašiæima? ili svezu štapima razdriješiti?

32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

Možeš li izvesti južne zvijezde na vrijeme? ili kola sa zvijezdama njihovijem hoæeš li voditi?

33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

Znaš li red nebeski? možeš li ti ureðivati vladu njegovu na zemlji?

34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

Možeš li dignuti glas svoj do oblaka da bi te mnoštvo vode pokrilo?

35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.

Možeš li pustiti munje da idu, i da ti reku: evo nas?

36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

Ko je metnuo èovjeku u srce mudrost? ili ko je dao duši razum?

37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

Ko æe izbrojiti oblake mudrošæu, i mjehove nebeske ko æe izliti,

38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

Da se raskvašen prah zgusne i grude da se slijepe?

39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

Loviš li ti lavu lov? i laviæima trbuh puniš,

40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

Kad leže u peæinama i vrebaju u zaklonu svom?

41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?

Ko gotovi gavranu hranu njegovu kad ptiæi njegovi vièu k Bogu i lutaju nemajuæi šta jesti?