Jobi 38

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

Og Herren svara Job or stormen og sagde:

2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

«Kven er det som gjer rådgjerd myrk med ord som reint er utan skyn?

3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Spenn som ein mann ditt belte på, gjev meg på mine spursmål svar.

4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Kvar var du då eg grunna jordi? Seg fram, i fall du greida hev!

5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Kven sette måli - veit du det? - Og spana målsnor yver henne?

6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

Kvar vart pelaran’ sette ned? Kven la vel hennar hyrnestein,

7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

med alle morgonstjernor kvad, gudssønerne av gleda song?

8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

Kven stengde havet inn med dører, då det braut ut or moderfang?

9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

Då eg det skyer gav til klæde og myrkeskodd til sveip åt det

10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

då eg for det ei grensa sette og trygga ho med port og bom

11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?

og sagde: «Hit og ikkje lenger! Di byrge bylgja stogge her!»

12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

Baud du vel dagsprett nokon gong? Gav du morgonroden stad,

13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

so femner kringum ytste jordi, so syndaran’ vart riste av?

14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

Då tek ho form som leir for segl, og all stend greinlegt som ein klædnad.

15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

Då misser gudlause sitt ljos, den arm som lyfte seg, vert knekt.

16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

Kom du til havsens kjeldor fram, hev du på avgrunns-botnen gjenge?

17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

Hev daude-portarn’ vist seg for deg? Ja, såg du daudeskuggens portar?

18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

Og hev du vel jordviddi set? Kjenner du alt i hop, seg fram!

19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

Kvar finn ein veg dit ljoset bur? Og kvar hev myrkret heimen sin?

20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

So du kann henta deim til grensa og vita veg til deira hus.

21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

Du veit det, du vart fødd den gong, og dagetalet ditt er stort.

22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

Kom du dit snøen uppspard ligg? Og såg du forrådshus for haglet,

23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

som eg til trengsle-tidi gøymer, til dagarne med kamp og krig?

24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

Kva veg tru ljoset deiler seg, austanvinden spreider seg på jordi?

25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

Kven laga renna vel for regnet og brøytte veg for torestrålen,

26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

so væta kjem til aude land, til øydemark der ingen bur,

27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

til kveikjing for den nakne heid, so gras kann gro der fyrr var bert?

28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

Skal tru um regnet hev ein far? Kven avlar vel doggdroparne?

29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

Kva moderliv kom isen or? Kven avla rim i himmelrømd,

30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

når vatnet hardnar liksom stein, når havflata stivnar til?

31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

Bind du vel bandet um Sjustjerna? Løyser du lekkjet av Orion?

32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

Set du rett tid for dyreringen? Og driv du Bjørnen og hans ungar?

33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

Kjenner du himmelleverne? Gav du han yver jordi magt?

34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

Kann røysti di til skyi nå, so vatnet fløymer yver deg?

35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.

Byd du vel ljoni fara ut, so dei deg svarar: «Her er me?»

36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

Kven la i myrke skyer visdom? Kven gav forstand til hildringi?

37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

Kven tel med visdom skyerne? Kven tømer himmelfati ut,

38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

når turre mold vert samanrend, jordklumpar kleimer seg i hop?

39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

Gjeng du for løva etter rov og gjev ungløvor deira mette,

40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

medan dei gøymer seg i holor og ligg på lur i busk og kjørr?

41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?

Kven yter ramnen føda hans, når upp til Gud hans ungar ropar og flakkar kringum utan mat?