Jobi 38
1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Tad Tas Kungs Ījabam atbildēja no vētras un sacīja:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
Kas tas tāds, kas (Dieva) padomu aptumšo ar neprātīgiem vārdiem?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Apjoz jel kā vīrs savus gurnus, tad Es tev gribu vaicāt, un tu Mani māci.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Kur tu biji, kad Es zemei liku pamatu? Izteic to, ja tev ir tāds gudrs prāts.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Vai tu zini, kas viņai mēru licis, jeb kas pār viņu ir vilcis mēra auklu?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Uz ko viņas pamati ierakti, jeb kas licis viņas stūra akmeni,
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
Kad rīta zvaigznes kopā priecīgi dziedāja, un visi Dieva bērni gavilēja?
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
Jeb kas jūru aizslēdzis ar durvīm, kad tā izlauzās, un iznāca kā no mātes miesām,
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
Kad Es to ģērbu ar padebešiem, un krēslībā ietinu tā kā tinamos autos,
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
Kad Es tai noliku Savu robežu, un liku aizšaujamos un durvis,
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
Un sacīju: tiktāl tev būs nākt un ne tālāki, un še būs apgulties taviem lepniem viļņiem?
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Vai tu savā mūžā rītam licis aust, vai auseklim rādījis savu vietu,
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
Lai satver zemes stūrus, ka tie bezdievīgie no tās top izkratīti;
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
Ka tā pārvēršas kā zieģeļa vasks un visas lietas rādās kā apģērbā,
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
Un bezdievīgiem zūd viņu gaišums, un pacelts elkonis salūst?
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Vai tu esi nācis līdz jūras avotam un staigājis bezdibeņu dziļumos?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Vai tev atdarījušies nāves vārti, un vai tu esi redzējis nāves ēnas vārtus?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Vai esi skatījies līdz pasaules malām? Stāsti, ja tu visu to zini.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Kur ir tas ceļš, kur gaisma mājo, un tumsa - kur ir viņas vieta?
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
Vai tu to varētu pārvest viņas robežā un izzināt viņas nama ceļus?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Tu to zini, jo tai laikā tu biji piedzimis, un tev ir daudz to gadu!
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Vai tu esi nācis, kur tie sniega krājumi, un vai esi redzējis krusas krājumus,
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
Ko Es taupu uz spaidu laiku, uz kaušanas un kara dienu?
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Pa kuru ceļu gaisma dalās un kā austrenis izplešas virs zemes?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Kas lietum rādījis, kur lai gāžas, un ceļu zibeņiem un pērkoniem,
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
Ka lietus līst, kur cilvēka nav, tuksnesī, kur neviens nedzīvo,
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
Ka viņš dzirdina tukšo posta vietu un zālītei liek dīgt?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Vai lietum ir tēvs, vai kas dzemdinājis rasas lāsi?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
No kura klēpja cēlies ledus, un no kā dzimusi debess salna,
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Ka ūdeņi sastingst kā akmens, un jūras dziļumi aizsalst cieti?
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Vai tu vari sasiet Sietiņa saites, vai atraisīt Orijona zvaigžņu saiti?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Vai tu zvaigznes vari izvest savā laikā un vadīt debess vāģus un viņu ratus?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Vai tu zini debess likumus, jeb vai proti, kā tie valda virs zemes?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Vai tu savu balsi vari pacelt uz padebešiem, lai ūdeņi plūst zemē uz tevi?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Vai vari sūtīt zibeņus, ka tie iet un uz tevi saka: redzi, še mēs esam?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Kas lika gudrību tumšos mākoņos un prātu debess spīdumos?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Kas skaita mākoņus ar gudrību, un kas māk apgāzt padebešus,
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
Ka pīšļi top aplieti, ka tie saskrien un salīp pītēs?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Vai tu māki medīt laupījumu priekš lauvas un pildīt jauno lauvu tukšo vēderu,
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
Kad tie nogulstas alās un biezos krūmos glūn?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Kas gādā krauklim barību, kad viņa bērni uz Dievu brēc un šurpu turpu skraida, kad nav ko ēst?
