Jobi 38
1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Allora l’Eterno rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
“Chi è costui che oscura i miei disegni con parole prive di senno?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Orsù, cingiti i lombi come un prode; io ti farò delle domande e tu insegnami!
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Dov’eri tu quand’io fondavo la terra? Dillo, se hai tanta intelligenza.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Chi ne fissò le dimensioni? giacché tu il sai! chi tirò sovr’essa la corda da misurare?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Su che furon poggiate le sue fondamenta, o chi ne pose la pietra angolare
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
quando le stelle del mattino cantavan tutte assieme e tutti i figli di Dio davan in gridi di giubilo?
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
Chi chiuse con porte il mare balzante fuor dal seno materno,
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
quando gli detti le nubi per vestimento e per fasce l’oscurità,
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
quando gli tracciai de’ confini, gli misi sbarre e porte,
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
e dissi: “Fin qui tu verrai, e non oltre; qui si fermerà l’orgoglio de’ tuoi flutti?”
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? o insegnato il suo luogo all’aurora,
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
perch’ella afferri i lembi della terra, e ne scuota via i malvagi?
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
La terra si trasfigura come creta sotto il sigillo, e appar come vestita d’un ricco manto;
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
i malfattori sono privati della luce loro, e il braccio, alzato già, è spezzato.
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Sei tu penetrato fino alle sorgenti del mare? hai tu passeggiato in fondo all’abisso?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Le porte della morte ti son esse state scoperte? Hai tu veduto le porte dell’ombra di morte?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Hai tu abbracciato collo sguardo l’ampiezza della terra? Parla, se la conosci tutta!
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Dov’è la via che guida al soggiorno della luce? E la tenebra dov’è la sua dimora?
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
Le puoi tu menare verso i loro domini, e sai tu bene i sentieri per ricondurle a casa?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Lo sai di sicuro! ché tu eri, allora, già nato, e il numero de’ tuoi giorni è grande!…
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Sei tu entrato ne’ depositi della neve? Li hai visti i depositi della grandine
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
ch’io tengo in serbo per i tempi della distretta, pel giorno della battaglia e della guerra?
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Per quali vie si diffonde la luce e si sparge il vento orientale sulla terra?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Chi ha aperto i canali all’acquazzone e segnato la via al lampo dei tuoni,
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
perché la pioggia cada sulla terra inabitata, sul deserto ove non sta alcun uomo,
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
e disseti le solitudini desolate, sì che vi germogli e cresca l’erba?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Ha forse la pioggia un padre? o chi genera le gocce della rugiada?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
Dal seno di chi esce il ghiaccio, e la brina del cielo chi la dà alla luce?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Le acque, divenute come pietra, si nascondono, e la superficie dell’abisso si congela.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Sei tu che stringi i legami delle Pleiadi, o potresti tu scioglier le catene d’Orione?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Sei tu che, al suo tempo, fai apparire le costellazioni e guidi la grand’Orsa insieme a’ suoi piccini?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Conosci tu le leggi del cielo? e regoli tu il dominio di esso sulla terra?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Puoi tu levar la voce fino alle nubi, e far che abbondanza di pioggia ti ricopra?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
I fulmini parton forse al tuo comando? Ti dicono essi: “Eccoci qua”?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Chi ha messo negli strati delle nubi sapienza, o chi ha dato intelletto alla meteora?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Chi conta con sapienza le nubi? e gli otri del cielo chi li versa
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
allorché la polvere stemperata diventa come una massa in fusione e le zolle de’ campi si saldan fra loro?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Sei tu che cacci la preda per la leonessa, che sazi la fame de’ leoncelli
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
quando si appiattano nelle tane e si mettono in agguato nella macchia?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Chi provvede il pasto al corvo quando i suoi piccini gridano a Dio e vanno errando senza cibo?
