Jobi 38
1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
And Jehovah answereth Job out of the whirlwind, and saith: —
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
Who [is] this — darkening counsel, By words without knowledge?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Gird, I pray thee, as a man, thy loins, And I ask thee, and cause thou Me to know.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Where wast thou when I founded earth? Declare, if thou hast known understanding.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Who placed its measures — if thou knowest? Or who hath stretched out upon it a line?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
On what have its sockets been sunk? Or who hath cast its corner-stone?
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
In the singing together of stars of morning, And all sons of God shout for joy,
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
And He shutteth up with doors the sea, In its coming forth, from the womb it goeth out.
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
In My making a cloud its clothing, And thick darkness its swaddling band,
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
And I measure over it My statute, And place bar and doors,
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
And say, 'Hitherto come thou, and add not, And a command is placed On the pride of thy billows.'
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Hast thou commanded morning since thy days? Causest thou the dawn to know its place?
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
To take hold on the skirts of the earth, And the wicked are shaken out of it,
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
It turneth itself as clay of a seal And they station themselves as clothed.
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
And withheld from the wicked is their light, And the arm lifted up is broken.
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Hast thou come in to springs of the sea? And in searching the deep Hast thou walked up and down?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Revealed to thee were the gates of death? And the gates of death-shade dost thou see?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Thou hast understanding, Even unto the broad places of earth! Declare — if thou hast known it all.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Where [is] this — the way light dwelleth? And darkness, where [is] this — its place?
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
That thou dost take it unto its boundary, And that thou dost understand The paths of its house.
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Thou hast known — for then thou art born And the number of thy days [are] many!
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Hast thou come in unto the treasure of snow? Yea, the treasures of hail dost thou see?
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
That I have kept back for a time of distress, For a day of conflict and battle.
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Where [is] this, the way light is apportioned? It scattereth an east wind over the earth.
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Who hath divided for the flood a conduit? And a way for the lightning of the voices?
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
To cause [it] to rain on a land — no man, A wilderness — no man in it.
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
To satisfy a desolate and waste place, And to cause to shoot up The produce of the tender grass?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of dew?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
From whose belly came forth the ice? And the hoar-frost of the heavens, Who hath begotten it?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
As a stone waters are hidden, And the face of the deep is captured.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Dost thou bind sweet influences of Kimah? Or the attractions of Kesil dost thou open?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Dost thou bring out Mazzaroth in its season? And Aysh for her sons dost thou comfort?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Hast thou known the statutes of heaven? Or dost thou appoint Its dominion in the earth?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Dost thou lift up to the cloud thy voice, And abundance of water doth cover thee?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Dost thou send out lightnings, and they go And say unto thee, 'Behold us?'
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Who hath put in the inward parts wisdom? Or who hath given To the covered part understanding?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Who doth number the clouds by wisdom? And the bottles of the heavens, Who doth cause to lie down,
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
In the hardening of dust into hardness, And clods cleave together?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Dost thou hunt for a lion prey? And the desire of young lions fulfil?
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
When they bow down in dens — Abide in a thicket for a covert?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Who doth prepare for a raven his provision, When his young ones cry unto God? They wander without food.
