Jobi 38
1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
“Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?
