< Jobi 36 >

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
Eliu continuò a dire:
2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
Abbi un pò di pazienza e io te lo dimostrerò, perché in difesa di Dio c'è altro da dire.
3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.
Prenderò da lontano il mio sapere e renderò giustizia al mio creatore,
4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
poiché non è certo menzogna il mio parlare: un uomo di perfetta scienza è qui con te.
5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
Ecco, Dio è grande e non si ritratta, egli è grande per fermezza di cuore.
6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
Non lascia vivere l'iniquo e rende giustizia ai miseri.
7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
Non toglie gli occhi dai giusti, li fa sedere sul trono con i re e li esalta per sempre.
8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
Se talvolta essi sono avvinti in catene, se sono stretti dai lacci dell'afflizione,
9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
fa loro conoscere le opere loro e i loro falli, perché superbi;
10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
apre loro gli orecchi per la correzione e ordina che si allontanino dalla iniquità.
11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
Se ascoltano e si sottomettono, chiuderanno i loro giorni nel benessere e i loro anni nelle delizie.
12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
Ma se non vorranno ascoltare, di morte violenta periranno, spireranno senza neppure saperlo.
13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
I perversi di cuore accumulano l'ira; non invocano aiuto, quando Dio li avvince in catene:
14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
si spegne in gioventù la loro anima, e la loro vita all'età dei dissoluti.
15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
Ma egli libera il povero con l'afflizione, gli apre l'udito con la sventura.
16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
Anche te intende sottrarre dal morso dell'angustia: avrai in cambio un luogo ampio, non ristretto e la tua tavola sarà colma di vivande grasse.
17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
Ma se colmi la misura con giudizi da empio, giudizio e condanna ti seguiranno.
18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
La collera non ti trasporti alla bestemmia, l'abbondanza dell'espiazione non ti faccia fuorviare.
19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
Può forse farti uscire dall'angustia il tuo grido, con tutti i tentativi di forza?
20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
Non sospirare quella notte, in cui i popoli vanno al loro luogo.
21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
Bada di non volgerti all'iniquità, poiché per questo sei stato provato dalla miseria.
22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
Ecco, Dio è sublime nella sua potenza; chi come lui è temibile?
23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?
Chi mai gli ha imposto il suo modo d'agire o chi mai ha potuto dirgli: «Hai agito male?».
24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
Ricordati che devi esaltare la sua opera, che altri uomini hanno cantato.
25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.
Ogni uomo la contempla, il mortale la mira da lontano.
26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
Ecco, Dio è così grande, che non lo comprendiamo: il numero dei suoi anni è incalcolabile.
27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
Egli attrae in alto le gocce dell'acqua e scioglie in pioggia i suoi vapori,
28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
che le nubi riversano e grondano sull'uomo in grande quantità.
29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
Chi inoltre può comprendere la distesa delle nubi, i fragori della sua dimora?
30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
Ecco, espande sopra di esso il suo vapore e copre le profondità del mare.
31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
In tal modo sostenta i popoli e offre alimento in abbondanza.
32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
Arma le mani di folgori e le scaglia contro il bersaglio.
33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.
Lo annunzia il suo fragore, riserva d'ira contro l'iniquità.

< Jobi 36 >