< Jobi 34 >

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Élihu reprit et dit:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
Sages, écoutez mes discours! Vous qui êtes intelligents, prêtez-moi l’oreille!
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
Car l’oreille discerne les paroles, Comme le palais savoure les aliments.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
Choisissons ce qui est juste, Voyons entre nous ce qui est bon.
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
Job dit: Je suis innocent, Et Dieu me refuse justice;
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
J’ai raison, et je passe pour menteur; Ma plaie est douloureuse, et je suis sans péché.
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Y a-t-il un homme semblable à Job, Buvant la raillerie comme l’eau,
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
Marchant en société de ceux qui font le mal, Cheminant de pair avec les impies?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
Car il a dit: Il est inutile à l’homme De mettre son plaisir en Dieu.
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Écoutez-moi donc, hommes de sens! Loin de Dieu l’injustice, Loin du Tout-Puissant l’iniquité!
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
Il rend à l’homme selon ses œuvres, Il rétribue chacun selon ses voies.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Non certes, Dieu ne commet pas l’iniquité; Le Tout-Puissant ne viole pas la justice.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
Qui l’a chargé de gouverner la terre? Qui a confié l’univers à ses soins?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
S’il ne pensait qu’à lui-même, S’il retirait à lui son esprit et son souffle,
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
Toute chair périrait soudain, Et l’homme rentrerait dans la poussière.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Si tu as de l’intelligence, écoute ceci, Prête l’oreille au son de mes paroles!
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
Un ennemi de la justice régnerait-il? Et condamneras-tu le juste, le puissant,
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Qui proclame la méchanceté des rois Et l’iniquité des princes,
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
Qui n’a point égard à l’apparence des grands Et ne distingue pas le riche du pauvre, Parce que tous sont l’ouvrage de ses mains?
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
En un instant, ils perdent la vie; Au milieu de la nuit, un peuple chancelle et périt; Le puissant disparaît, sans la main d’aucun homme.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
Car Dieu voit la conduite de tous, Il a les regards sur les pas de chacun.
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
Il n’y a ni ténèbres ni ombre de la mort, Où puissent se cacher ceux qui commettent l’iniquité.
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
Dieu n’a pas besoin d’observer longtemps, Pour qu’un homme entre en jugement avec lui;
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Il brise les grands sans information, Et il met d’autres à leur place;
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
Car il connaît leurs œuvres. Il les renverse de nuit, et ils sont écrasés;
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Il les frappe comme des impies, A la face de tous les regards.
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
En se détournant de lui, En abandonnant toutes ses voies,
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
Ils ont fait monter à Dieu le cri du pauvre, Ils l’ont rendu attentif aux cris des malheureux.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
S’il donne le repos, qui répandra le trouble? S’il cache sa face, qui pourra le voir? Il traite à l’égal soit une nation, soit un homme,
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
Afin que l’impie ne domine plus, Et qu’il ne soit plus un piège pour le peuple.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
Car a-t-il jamais dit à Dieu: J’ai été châtié, je ne pécherai plus;
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
Montre-moi ce que je ne vois pas; Si j’ai commis des injustices, je n’en commettrai plus?
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Est-ce d’après toi que Dieu rendra la justice? C’est toi qui rejettes, qui choisis, mais non pas moi; Ce que tu sais, dis-le donc!
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
Les hommes de sens seront de mon avis, Le sage qui m’écoute pensera comme moi.
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
Job parle sans intelligence, Et ses discours manquent de raison.
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Qu’il continue donc à être éprouvé, Puisqu’il répond comme font les méchants!
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
Car il ajoute à ses fautes de nouveaux péchés; Il bat des mains au milieu de nous, Il multiplie ses paroles contre Dieu.

< Jobi 34 >