Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l’oreille à toutes mes paroles!

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Voici, j’ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

C’est avec droiture de cœur que je vais parler, C’est la vérité pure qu’exprimeront mes lèvres:

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

L’esprit de Dieu m’a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m’anime.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Devant Dieu je suis ton semblable, J’ai été comme toi formé de la boue;

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t’accabler.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Mais tu as dit à mes oreilles, Et j’ai entendu le son de tes paroles:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n’y a point en moi d’iniquité.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Je te répondrai qu’en cela tu n’as pas raison, Car Dieu est plus grand que l’homme.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu’il ne rend aucun compte de ses actes?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Dieu parle cependant, tantôt d’une manière, Tantôt d’une autre, et l’on n’y prend point garde.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Afin de détourner l’homme du mal Et de le préserver de l’orgueil,

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Par la douleur aussi l’homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu’on ne voyait pas sont mis à nu;

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Son âme s’approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Mais s’il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d’entre les mille Qui annoncent à l’homme la voie qu’il doit suivre,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Dieu a compassion de lui et dit à l’ange: Délivre-le, afin qu’il ne descende pas dans la fosse; J’ai trouvé une rançon!

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

Et sa chair a plus de fraîcheur qu’au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Il chante devant les hommes et dit: J’ai péché, j’ai violé la justice, Et je n’ai pas été puni comme je le méritais;

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Dieu a délivré mon âme pour qu’elle n’entrât pas dans la fosse, Et ma vie s’épanouit à la lumière!

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l’homme,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Pour ramener son âme de la fosse, Pour l’éclairer de la lumière des vivants.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Si tu n’as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t’enseignerai la sagesse.