Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

Entonces Eliú hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job; se enojó con furor, por cuanto se justificaba a sí mismo más que a Dios.

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

Se enojó asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban qué responder, habiendo condenado a Job.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

Y Eliú había esperado a Job en la disputa, porque todos eran más viejos de días que él.

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

Pero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

Y respondió Eliú hijo de Baraquel, buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

No los grandes son los sabios, ni los viejos entienden el derecho.

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Por tanto yo dije: Escuchadme; declararé yo también mi sabiduría.

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

He aquí yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos, entre tanto que buscábais palabras.

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

Y aun os he considerado, y he aquí que no hay de vosotros quién redarguya a Job, y responda a sus razones.

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

Para que no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría; que conviene que Dios lo derribe, y no el hombre.

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Ahora bien, Job no dirigió a mí sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

Se espantaron, no respondieron más; se les fueron las hablas.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

Y yo esperé, porque no hablaban, antes pararon, y no respondieron más.

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Por eso yo también responderé mi parte, también yo declararé mi opinión.

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

Porque lleno estoy de palabras, y el espíritu de mi corazón me constriñe.

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

De cierto mi corazón está como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

Hablaré pues y respiraré; abriré mis labios, y responderé.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de títulos lisonjeros.

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

Porque no sé hablar lisonjas; de otra manera en breve mi Hacedor me consuma.