< Jobi 30 >

1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.
“Tusruktu, mwet ma fusr likiyu elos orek tafunkas keik in pacl inge! Papa tumalos uh nuna mwet na wangin sripa emeet me, Oru nga tia pac lela elos in wi kosro ngalngul uh karingin sheep nutik.
2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.
Un mwet na wanginla ku la, Elos arulana munas ac tia ku in oru kutena orekma luk.
3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,
Elos arulana sukasrup ac masrinsral, Oru elos ac kontini okan sak pulamlamla uh — Ke fong, in acn na koluk ac wangin mwet we.
4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.
Elos ac fusak ac kang mah yen mwesis uh Wi pacna okah ma wangin ema ke sak broom uh!
5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
Mwet nukewa ac wowoyak ac luselosla Oana ke elos woi mwet pusrapasr uh.
6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;
Elos mutana in luf, Ac in acn ma pukpukla pe eol uh.
7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;
In acn mwesis uh elos ac wowo oana kosro lemnak uh, Ac tukeni lokeni muta ye sak inima uh.
8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.
Sie un mwet na lusrongten, wangin sripa, ac wangin akilenya pa inge! Ukohkyak elos liki fin acn uh.
9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.
“Inge elos foloko isrunyu; Nga pilasrla — oana sie mwe aksruksruk nu selos.
10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.
Elos arulana kwaseyu, Ac pangon mu elos wo likiyu. Elos ac tuku pac ani nu in mutuk.
11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.
Mweyen God El arulana akmunasyeyula ac nga tia ku in sifacna, Oru elos forma lainyu ke folo lalos nufon.
12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.
Un mwet se inge arulana suwoswos in oru alein lalos nu sik; Elos ukweyu nga kaing; ac elos akola in kunausyula.
13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.
Elos kosrala acn in kaing luk, ac srike in uniyuwi; Ac wangin mwet in kutongolosi.
14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.
Elos ac fokolak kalkal ma nga wikwik we, Ac putatme nu fuk ac toanyuwi nu infohk uh.
15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.
Sangeng luk nwekyula. Nga tila orek mukul, a nga oana sie fosr in eng, Ac kasrpuk sohkla oana sie pukunyeng.
16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.
“Inge nga apkuran in misa, Ac wangin ma in akfisrasrye keok luk.
17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.
Ke fong uh sri keik uh nufon waiok, Ac ngal lulap su ngalngalisyu tiana tui.
18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.
God El sruokya kala in nuknuk luk Ac furokya nwe ke na tingilya kwawuk.
19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,
El kipakinyuwi nu yen furarrar uh; Ac nga oana fohk furarrar ye mutal.
20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.
“Nga pang nu sum, O God, tuh kom tiana topukyu; Ac ke pacl nga pre, kom tia lohma nu sik.
21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.
Kom arulana sulallal nu sik, Ac akkeokyeyu ke kuiyom nufon.
22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.
Kom lela eng uh in ukyula; Ac kom sisyuwot sisyume ke eng upa uh.
23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.
Nga etu lah kom ac usyula nu ke misa, Nu ke ouiya su akola nu sin mwet nukewa.
24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.
Efu ku kom uni sie mwet ma arulana musalla tari, Su wangin ma ku in oru sayen ngisre ke pakomuta?
25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?
Ya nga tuh tia wi tung yurin mwet su sun ongoiya, Ac pakomutalos su enenu?
26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.
Nga tuh finsrak in oasr engan ac kalem yuruk, A ongoiya ac lohsr pa sunyu.
27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
Insiuk arulana kuelik ke fosrnga ac waiok; Nga muta in keok len nu ke len.
28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.
Nga foroht forma in lohsr matoltol, yen wangin kalmen faht we; Nga tuyak in walil uh ac siyuk ke kasru.
29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.
Pusrek asor ac supwar, Oana pusren tung lun soko kosro fox, ku sie won ostrich.
30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.
Monuk sroalsroalla; ac nga folla ke fifa.
31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.
Sie pacl ah nga tuh lohng pusren on engan, A inge nga lohng pusren asor ac tung mukena.

< Jobi 30 >