Jobi 30
1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.
But now yongere men in tyme scornen me, whos fadris Y deynede not to sette with the doggis of my flok.
2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.
Of whiche men the vertu of hondis was for nouyt to me, and thei weren gessid vnworthi to that lijf.
3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,
Thei weren bareyn for nedynesse and hungur; that gnawiden in wildirnesse, and weren pale for pouert and wretchidnesse;
4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.
and eeten eerbis, aud the ryndis of trees; and the roote of iunyperis was her mete.
5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
Whiche men rauyschiden these thingis fro grete valeis; and whanne thei hadden foundun ony of alle, thei runnen with cry to tho.
6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;
Thei dwelliden in deseertis of strondis, and in caues of erthe, ethir on grauel, `ethir on cley.
7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;
Whiche weren glad among siche thingis, and arettiden delices to be vndur buschis.
8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.
The sones of foolis and of vnnoble men, and outirli apperynge not in erthe.
9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.
But now Y am turned in to the song of hem, and Y am maad a prouerbe to hem.
10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.
Thei holden me abhomynable, and fleen fer fro me, and dreden not to spete on my face.
11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.
For God hath openyd his arowe caas, and hath turmentid me, and hath set a bridil in to my mouth.
12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.
At the riytside of the eest my wretchidnessis risiden anoon; thei turneden vpsedoun my feet, and oppressiden with her pathis as with floodis.
13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.
Thei destrieden my weies; thei settiden tresoun to me, and hadden the maistri; and `noon was that helpide.
14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.
Thei felden in on me as bi a brokun wal, and bi yate openyd, and weren stretchid forth to my wretchidnessis.
15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.
Y am dryuun in to nouyt; he took awei my desir as wynd, and myn helpe passide awei as a cloude.
16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.
But now my soule fadith in my silf, and daies of turment holden me stidfastly.
17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.
In nyyt my boon is persid with sorewis; and thei, that eten me, slepen not.
18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.
In the multitude of tho my cloth is wastid, and thei han gird me as with coler of a coote.
19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,
Y am comparisound to cley, and Y am maad lijk to a deed sparcle and aisch.
20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.
Y schal cry to thee, and thou schalt not here me; Y stonde, and thou biholdist not me.
21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.
Thou art chaungid in to cruel to me, and in the hardnesse of thin hond thou art aduersarie to me.
22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.
Thou hast reisid me, and hast set as on wynd; and hast hurtlid me doun strongli.
23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.
Y woot, that thow schalt bitake me to deeth, where an hows is ordeyned to ech lyuynge man.
24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.
Netheles thou sendist not out thin hond to the wastyng of hem; and if thei fallen doun, thou schalt saue.
25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?
Y wepte sum tyme on him, that was turmentid, and my soule hadde compassioun on a pore man.
26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.
Y abood goodis, and yuelis ben comun to me; Y abood liyt, and derknessis braken out.
27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
Myn ynnere thingis buyliden out with outen my reste; daies of turment camen bifor me.
28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.
Y yede morenynge, and Y roos with out woodnesse in the cumpenye, and criede.
29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.
Y was the brother of dragouns, and the felow of ostrigis.
30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.
My skyn was maad blak on me, and my boonys drieden for heete.
31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.
Myn harpe is turned in to morenyng, and myn orgun in to the vois of weperis.
