Jobi 30
1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.
Bvt now they that are yonger then I, mocke me: yea, they whose fathers I haue refused to set with the dogges of my flockes.
2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.
For whereto shoulde the strength of their handes haue serued mee, seeing age perished in them?
3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,
For pouertie and famine they were solitary, fleeing into the wildernes, which is darke, desolate and waste.
4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.
They cut vp nettels by the bushes, and the iuniper rootes was their meate.
5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
They were chased forth from among men: they shouted at them, as at a theefe.
6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;
Therfore they dwelt in the clefts of riuers, in the holes of the earth and rockes.
7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;
They roared among the bushes, and vnder the thistles they gathered themselues.
8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.
They were the children of fooles and the children of villaines, which were more vile then the earth.
9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.
And now am I their song, and I am their talke.
10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.
They abhorre me, and flee farre from mee, and spare not to spit in my face.
11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.
Because that God hath loosed my corde and humbled mee, they haue loosed the bridle before me.
12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.
The youth rise vp at my right hand: they haue pusht my feete, and haue trode on me as on the paths of their destruction.
13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.
They haue destroyed my paths: they tooke pleasure at my calamitie, they had none helpe.
14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.
They came as a great breach of waters, and vnder this calamitie they come on heapes.
15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.
Feare is turned vpon mee: and they pursue my soule as the winde, and mine health passeth away as a cloude.
16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.
Therefore my soule is nowe powred out vpon me, and the dayes of affliction haue taken holde on me.
17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.
It pearceth my bones in the night, and my sinewes take no rest.
18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.
For the great vehemencie is my garment changed, which compasseth me about as the colar of my coate.
19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,
He hath cast me into the myre, and I am become like ashes and dust.
20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.
Whe I cry vnto thee, thou doest not heare me, neither regardest me, when I stand vp.
21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.
Thou turnest thy selfe cruelly against me, and art enemie vnto mee with the strength of thine hand.
22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.
Thou takest me vp and causest mee to ride vpon the winde, and makest my strength to faile.
23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.
Surely I knowe that thou wilt bring mee to death, and to the house appoynted for all the liuing.
24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.
Doubtles none can stretch his hand vnto the graue, though they cry in his destruction.
25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?
Did not I weepe with him that was in trouble? was not my soule in heauinesse for the poore?
26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.
Yet when I looked for good, euill came vnto me: and when I waited for light, there came darkenesse.
27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
My bowels did boyle without rest: for the dayes of affliction are come vpon me.
28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.
I went mourning without sunne: I stood vp in the congregation and cryed.
29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.
I am a brother to the dragons, and a companion to the ostriches.
30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.
My skinne is blacke vpon me, and my bones are burnt with heate.
31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.
Therefore mine harpe is turned to mourning, and mine organs into the voyce of them that weepe.
