Jobi 30

1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

但如今，比我年少的人戏笑我； 其人之父我曾藐视， 不肯安在看守我羊群的狗中。

2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

他们壮年的气力既已衰败， 其手之力与我何益呢？

3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

他们因穷乏饥饿，身体枯瘦， 在荒废凄凉的幽暗中啃干燥之地，

4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

在草丛之中采咸草， 罗腾的根为他们的食物。

5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

他们从人中被赶出； 人追喊他们如贼一般，

6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

以致他们住在荒谷之间， 在地洞和岩穴中；

7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

在草丛中叫唤， 在荆棘下聚集。

8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

这都是愚顽下贱人的儿女； 他们被鞭打，赶出境外。

9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

现在这些人以我为歌曲， 以我为笑谈。

10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

他们厌恶我，躲在旁边站着， 不住地吐唾沫在我脸上。

11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

松开他们的绳索苦待我， 在我面前脱去辔头。

12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

这等下流人在我右边起来， 推开我的脚，筑成战路来攻击我。

13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

这些无人帮助的， 毁坏我的道，加增我的灾。

14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

他们来如同闯进大破口， 在毁坏之间滚在我身上。

15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

惊恐临到我， 驱逐我的尊荣如风； 我的福禄如云过去。

16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

现在我心极其悲伤； 困苦的日子将我抓住。

17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

夜间，我里面的骨头刺我， 疼痛不止，好像啃我。

18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

因 神的大力，我的外衣污秽不堪， 又如里衣的领子将我缠住。

19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

神把我扔在淤泥中， 我就像尘土和炉灰一般。

20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

主啊，我呼求你，你不应允我； 我站起来，你就定睛看我。

21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

你向我变心，待我残忍， 又用大能追逼我，

22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

把我提在风中，使我驾风而行， 又使我消灭在烈风中。

23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

我知道要使我临到死地， 到那为众生所定的阴宅。

24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

然而，人仆倒岂不伸手？ 遇灾难岂不求救呢？

25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

人遭难，我岂不为他哭泣呢？ 人穷乏，我岂不为他忧愁呢？

26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

我仰望得好处，灾祸就到了； 我等待光明，黑暗便来了。

27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

我心里烦扰不安， 困苦的日子临到我身。

28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

我没有日光就哀哭行去 ； 我在会中站着求救。

29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

我与野狗为弟兄， 与鸵鸟为同伴。

30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

我的皮肤黑而脱落； 我的骨头因热烧焦。

31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.

所以，我的琴音变为悲音； 我的箫声变为哭声。