Jobi 29

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

ヨブまた語をつぎて曰く

2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし

3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黒暗を歩めり

4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき

5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき

6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり

7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり

8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち

9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て

10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき

11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ

12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり

13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり

14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし

15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

われは盲目の目となり跛者の足となり

16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり

18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん

19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん

20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと

21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

人々われに聽き默して我が教を俟ち

22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく

23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき

24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき

25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき