Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Да, сребро има жице, и злато има место где се топи.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Гвожђе се вади из праха, и из камена се топи бронза.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

Мраку поставља међу, и све истражује човек до краја, и камење у тами и у сену смртном.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Река навре с места свог да јој нико не може приступити; али се одбије и одлази трудом човечјим.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Из земље излази хлеб, и под њом је друго, као огањ.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

У камену је њеном место сафиру, а онде је прах златни.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Те стазе не зна птица, нити је виде око крагујево;

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Не угази је младо зверје, нити њом прође лав.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

На кремен диже руку своју; превраћа горе из дна.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Из стене изводи потоке, и свашта драгоцено види Му око.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Уставља реке да не теку, и шта је сакривено износи на видело.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Али мудрост где се налази? И где је место разуму?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

Не зна јој човек цене, нити се находи у земљи живих.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

Бездана вели: Није у мени; и море вели: Није код мене.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Не може се дати чисто злато за њу, нити се сребро измерити у промену за њу.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Не може се ценити златом офирским, ни драгим онихом ни сафиром.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Не може се наједначити с њом ни злато ни кристал, нити се може променити за закладе златне.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Од корала и бисера нема спомена, јер је вредност мудрости већа него драгом камењу.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Не може се с њом изједначити топаз етиопски, нити се може ценити чистим златом.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Откуда, дакле, долази мудрост? И где је место разуму?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Сакривена је од очију сваког живог, и од птица небеских заклоњена.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Погибао и смрт говоре: Ушима својим чусмо славу њену.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Бог зна пут њен, и познаје место њено.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Јер гледа до крајева земаљских и види све што је под свим небом.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Кад даваше ветру тежину, и мераше воду мером,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Кад постављаше закон дажду и пут муњи громовној.

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Још је онда виде и огласи је, уреди је и претражи је.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

А човеку рече: Гле, страх је Божји мудрост, и уклањати се ода зла јесте разум.