Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Moreover Job continued his discourse, and said:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

As God liveth, who hath rejected my cause, And the Almighty, who hath afflicted my soul;

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

As long as my breath is in me, And the spirit of God is in my nostrils,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Never shall my lips speak falsehood, Nor my tongue utter deceit.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

God forbid that I should acknowledge you to be just: To my last breath will I assert my integrity.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

I will hold fast my innocence, and not let it go; My heart reproacheth me for no part of my life.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

May mine enemy be as the wicked, And he that riseth up against me as the unrighteous!

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

For what is the hope of the wicked, when God cutteth off his web, And taketh away his life?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

Will he listen to his cry, When trouble cometh upon him?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

Can he delight himself in the Almighty, And call at all times upon God?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

I will teach you concerning the hand of God; That which is with the Almighty I will not conceal.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

Behold, ye yourselves have all seen it; Why then do ye cherish such vain thoughts?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

This is the portion of the wicked man from God, —The inheritance which oppressors receive from the Almighty.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

If his children be multiplied, it is for the sword; And his offspring shall not be satisfied with bread.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

Those of them that escape shall be buried by Death, And their widows shall not bewail them.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

Though he heap up silver as dust, And procure raiment as clay, —

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

He may procure, but the righteous shall wear it, And the innocent shall share the silver.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

He buildeth his house like the moth, Or like the shed which the watchman maketh.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

The rich man lieth down, and is not buried; In the twinkling of an eye he is no more.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Terrors pursue him like a flood; A tempest stealeth him away in the night.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

The east wind carrieth him away, and he perisheth; Yea, it sweepeth him away from his place.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

God sendeth his arrows at him, and doth not spare; He would fain escape from His hand.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

Men clap their hands at him, And hiss him away from his place.